Jadwiga Sawicka
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | polska |
| Alma Mater | Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie |
| Dziedzina sztuki | malarstwo,fotografia |
| Strona internetowa | |
Jadwiga Sawicka, Nic w środku!, 2003
Jadwiga Sawicka (ur. 14 stycznia 1959 w Przemyślu) – polska malarka.
Życiorys
W latach 1979-1984 studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP w pracowni Jerzego Nowosielskiego. Zajmuje się malarstwem i fotografią, ponadto tworzy poezję haptyczną - obiekty oraz instalacje tekstowe. Kieruje Zakładem Intermediów na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego[1].
Początkowo malowała obrazy utrzymane w stylistyce ekspresji lat 80. W latach 90. malowała niewielkie obrazy z fragmentami odzieży i kosmetykami, zaopatrzone w fikcyjne hasła reklamowe. Z końcem lat 90. przychodzi czas na wielkoformatowe obrazy z tekstu.
W 2013 otrzymała Nagrodę im. Jana Cybisa[2]. Laureatka Nagrody im. Katarzyny Kobro za rok 2015[3].
Wybrane wystawy
.jpg)
Jadwiga Sawicka, Krzyczeli, Płakali, Zginęli (2011), Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
01.jpg)
Jadwiga Sawicka, Krzyczeli, Płakali, Zginęli
Wystawy indywidualne
- 1994: Kobieta do jedzenia, Galeria Sztuki Współczesnej, Przemyśl
- 1995: Ale gdzie ten dramat, film video o pracy J. Sawickiej, reż. J. Robakowski, Galeria Wymiany, Łódź
- 1996: Fajna Forma, Otwarta Pracownia, Kraków
- 1996: Nora, Galeria FF, Łódź
- 1997: Brak sensu dokucza, Laboratorium, CSW Zamek Ujazdowski
- 1997: Powraca dawne uczucie, Otwarta Pracownia, Kraków
- 1998: Nawracanie, Oswajanie, Tresowanie, billboard, Galeria Zewnętrzna AMS, Poznań
- 1998: Forma wzywa do użycia, Galeria Foksal, Warszawa
- 1999: Ani prośba ani groźba, Galeria Sztuki Współczesnej, Przemyśl
- 1999: Przelewanie z pustego, z Michaelem Wittasskiem, Otwarta Pracownia, Kraków
- 1999: Podatność materiałów, Mały Salon, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
- 1999: Powoduje raka, billboard, Galeria Otwarta, Kraków
- 2000: Dis/joint, Roz/łącznie, z Rogerem Perkinsem, Otwarta Pracownia, Kraków
- 2001: 38 egzekucji, Galeria Koło, Gdańsk
- 2001: Krwawa, Galeria Foksal, Warszawa
- 2002: Problemy z pamięcią, z Joan Grossman, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
- 2002: Powtórzenie i utrwalenie materiału, Otwarta Pracownia, Kraków
- 2003: Nic w środku!, Bunkier Sztuki, Kraków
- 2003: Słodki upominek, Galeria Potocka, Kraków
- 2003: Numery, Galeria Naród Sobie, Poznań
- 2004: Obłożenie, Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom
- 2005: Nic dla mnie, Galeria Sztuki Wozownia, Toruń
- 2005: Przyciąga i odpycha, Galeria Atlas Sztuki, Łódź
- 2006: Daj wszystko, Galeria Arsenał, Białystok
- 2006: Wytwórca formy, Galeria Kordegarda, Warszawa[4]
- 2006: Daj mi wszystko, Galeria Starmach, Kraków
- 2006: Siła fatalna, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
- 2007: Drastyczny i nieuleczalny, Otwarta Pracownia, Kraków
- 2010: Abstrakcja negatywna, Delikatesy, Kraków[5]
- 2013: Budowniczy ruin, Galeria Czarna, Warszawa[6]
- 2014: Fragmenty opowiadania, Galeria BWA, Warszawa[7]
Wystawy zbiorowe
- 2004: Za czerwonym horyzontem, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
- 2004: Piękno czyli efekty malarskie, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
- 2004: Piękno czyli efekty malarskie, BWA Wrocław, Wrocław
- 2004: Piękno czyli efekty malarskie, Biuro Wystaw Artystycznych, Zielona Góra
- 2004: Dialog Loci-, Twierdza Kostrzyn
- 2004: The New Ten, Museum Kuppersmuhle, Duisburg
- 2004: Distances?, Galerie Le Plateau, Paryż
- 2004: Pod flagą biało-czerwoną. Nowa sztuka z Polski, Estonian Art Museum, Tallin
- 2004: Pod flagą biało-czerwoną. Nowa sztuka z Polski, Contemporary Art Centre, Wilno
- 2004: Pod flagą biało-czerwoną. Nowa sztuka z Polski, National Centre for Contemporary Art, Moskwa
- 2005: (…), Biuro Wystaw Artystycznych, Zielona Góra
- 2005: Strażnicy doków, Instytut Sztuki Wyspa, Gdańsk
- 2005: Polka, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa
- 2005: Czas Kultury, Galeria Miejska Arsenał, Poznań
- 2005: Malarstwo jako zimne medium, Galeria Piekary, Poznań
- 2013: Ustanawianie szczęścia, Galeria Ego, Poznań
Przypisy
- ↑ Dr hab. Jadwiga Sawicka, prof. UR (pol.). Uniwersytet Rzeszowski. [dostęp 2017-12-31].
- ↑ Jadwiga Sawicka laureatką Nagrody im. Jana Cybisa w serwisie Culture.pl
- ↑ Nagroda Kobro za 2015 dla Jadwigi Sawickiej w serwisie Culture.pl
- ↑ Marta Sinior: Jadwiga Sawicka „Wytwórca formy” – wystawa fotografii. (pol.). fotopolis.pl, 2006-04-25. [dostęp 2014-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)].
- ↑ Krzysztof Masiewicz: „Abstrakcja negatywna” Jadwigi Sawickiej w Galerii Delikatesy w Krakowie (pol.). artbazaar.blogspot.com, 2010-04-20. [dostęp 2014-07-11].
- ↑ Jadwiga Sawicka - Budowniczy ruin (pol.). artinfo.pl, 2013-03-04. [dostęp 2015-12-08].
- ↑ Jadwiga Sawicka „Fragmenty opowiadania” (pol.). bwawarszawa.pl, 2014-05-24. [dostęp 2014-07-11].
Linki zewnętrzne
- Strona Jadwigi Sawickiej. jadwigasawicka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-24)].
- Jadwiga Sawicka. otwartapracownia.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-13)]. na stronach Stowarzyszenia Artystycznego Otwarta Pracownia (biogram, artykuły, przykłady prac).
- Jadwiga Sawicka w serwisie Kultura polska.
- Jadwiga Sawicka. kwartalnik.exit.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-05)]. na stronie czasopisma Exit.
Media użyte na tej stronie
Jadwiga Sawicka - Krzyczeli, Płakali, Zginęli (2011)01.jpg
Autor:
Obrazy prezentowane na wystawie podejmują temat klisz językowych obecnych w debacie publicznej w Polsce XXI wieku oraz kryjących się za nimi ideologii. Sawicka używa słów o silnym emocjonalnym zabarwieniu – płakali, krzyczeli, zginęli. Czasowniki są w czasie przeszłym, nie wiadomo jednak czy odnoszą się do historii czy aktualnych wydarzeń. Stawia tym samym pytanie o przenikanie zwrotów charakterystycznych dla narracji o przeszłości do języka aktualnej debaty i zasadność tworzonych w ten sposób analogii. Sawicka uprawia sztukę na bazie językowych resztek, sloganów z politycznych transparentów, nagłówków z tabloidów, wiadomości telewizyjnych. Jest malarką konkretnych czasów, czujnie dokumentującą polityczny spór polaryzujący współczesną Polskę. Pokazuje światopoglądowe niekonsekwencje, tropi niespójne tożsamości uczestników sporu.
Autor:
Jadwiga Sawicka
,
Licencja: CC BY-SA 3.0
Obrazy prezentowane na wystawie podejmują temat klisz językowych obecnych w debacie publicznej w Polsce XXI wieku oraz kryjących się za nimi ideologii. Sawicka używa słów o silnym emocjonalnym zabarwieniu – płakali, krzyczeli, zginęli. Czasowniki są w czasie przeszłym, nie wiadomo jednak czy odnoszą się do historii czy aktualnych wydarzeń. Stawia tym samym pytanie o przenikanie zwrotów charakterystycznych dla narracji o przeszłości do języka aktualnej debaty i zasadność tworzonych w ten sposób analogii. Sawicka uprawia sztukę na bazie językowych resztek, sloganów z politycznych transparentów, nagłówków z tabloidów, wiadomości telewizyjnych. Jest malarką konkretnych czasów, czujnie dokumentującą polityczny spór polaryzujący współczesną Polskę. Pokazuje światopoglądowe niekonsekwencje, tropi niespójne tożsamości uczestników sporu.
Jadwiga Sawicka - Krzyczeli, Płakali, Zginęli (2011).jpg
Autor:
Obrazy prezentowane na wystawie podejmują temat klisz językowych obecnych w debacie publicznej w Polsce XXI wieku oraz kryjących się za nimi ideologii. Sawicka używa słów o silnym emocjonalnym zabarwieniu – płakali, krzyczeli, zginęli. Czasowniki są w czasie przeszłym, nie wiadomo jednak czy odnoszą się do historii czy aktualnych wydarzeń. Stawia tym samym pytanie o przenikanie zwrotów charakterystycznych dla narracji o przeszłości do języka aktualnej debaty i zasadność tworzonych w ten sposób analogii. Sawicka uprawia sztukę na bazie językowych resztek, sloganów z politycznych transparentów, nagłówków z tabloidów, wiadomości telewizyjnych. Jest malarką konkretnych czasów, czujnie dokumentującą polityczny spór polaryzujący współczesną Polskę. Pokazuje światopoglądowe niekonsekwencje, tropi niespójne tożsamości uczestników sporu.
Autor:
Jadwiga Sawicka
,
Licencja: CC BY-SA 3.0
Obrazy prezentowane na wystawie podejmują temat klisz językowych obecnych w debacie publicznej w Polsce XXI wieku oraz kryjących się za nimi ideologii. Sawicka używa słów o silnym emocjonalnym zabarwieniu – płakali, krzyczeli, zginęli. Czasowniki są w czasie przeszłym, nie wiadomo jednak czy odnoszą się do historii czy aktualnych wydarzeń. Stawia tym samym pytanie o przenikanie zwrotów charakterystycznych dla narracji o przeszłości do języka aktualnej debaty i zasadność tworzonych w ten sposób analogii. Sawicka uprawia sztukę na bazie językowych resztek, sloganów z politycznych transparentów, nagłówków z tabloidów, wiadomości telewizyjnych. Jest malarką konkretnych czasów, czujnie dokumentującą polityczny spór polaryzujący współczesną Polskę. Pokazuje światopoglądowe niekonsekwencje, tropi niespójne tożsamości uczestników sporu.
Jadwiga Sawicka - Nic w środku - 2003.jpg
Autor: pklos at pl.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Nic w środku!, Jadwiga Sawicka, 2003 (en: Nothing inside!)
Autor: pklos at pl.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Nic w środku!, Jadwiga Sawicka, 2003 (en: Nothing inside!)