Jadwiga Spiess

Jadwiga Spiess
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1851
Warszawa

Data i miejsce śmierci

26 maja 1944
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski

Zawód, zajęcie

pianistka, mecenas sztuki

Rodzice

Józef Simmler i Julia Hoegensteller

Krewni i powinowaci

Jadwiga Kozłowska (córka), Ludwik Julian Spiess (syn), Stefan Kazimierz Spiess (syn)

Grobowiec rodziny Spiessów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jadwiga Julia Ludwika Spiess z domu Simmler (ur. 28 maja 1851 w Warszawie, zm. 26 maja 1944 tamże[1]) – polska pianistka, propagatorka i mecenatka sztuki.

Życiorys

Córka malarza Józefa Simmlera i Julii Hoegensteller, wielokrotnie pozowała ojcu do obrazów[2] m.in. „Przysięga królowej Jadwigi” będąc jego muzą. Otrzymała wykształcenie typowe dla ówczesnych panien z dobrych domów, pobierała lekcje śpiewu i gry na fortepianie u Józefa Wieniawskiego[3].

Wychowana w artystycznej atmosferze przeniosła ją do swojego domu, 2 czerwca 1870 poślubiła Stefana Spiessa, syna Ludwika Henryka Spiessa przemysłowca z branży chemicznej, właściciela Fabryki Płodów Chemicznych „Ludwik Spiess i Syn”[4]. Prowadziła salon artystyczny odwiedzany przez wiele wybitnych i utalentowanych osobowości artystycznych, byli wśród nich Edward i Jan Reszke[5]. Owdowiawszy w 1893, dalsze swoje losy związała z najmłodszym synem Stefanem, który podzielał pasje matki. Posiadała szerokie znajomości, przyjaźniła się m.in. z niemiecką arystokratką ks. Marią von Bülow (żoną kanclerza Bernharda von Bülowa), która otoczyła opieką Stefana Spiessa podczas jego studiów w Berlinie. Zakładami Chemicznymi zarządzał starszy syn Ludwik, a Jadwiga Spiess otrzymywała dywidendę. Pozwalało jej to na wspieranie początkujących artystów, w 1912 wsparła finansowo budowę Teatru Polskiego. Czasy I wojny światowej spędziła z synem w Rosji, początkowo w Hrehorówce koło Kijowa, a następnie w Kijowie i Moskwie. W 1918 razem ze Stefanem sfinansowali pierwszy koncert inaugurujący działalność Filharmonii Narodowej, wspierali finansowo Grzegorza Fitelberga i Karola Szymanowskiego. Po 1930 podczas wieczorów muzycznych w prowadzonym przez nią salonie artystycznym bywali Witold Małcużyński, Stanisław Szpinalski, Roman Maciejewski i Henryk Sztompka[6].

Zmarła 26 maja 1944 i spoczęła w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach (kw. 205, rząd I, grób 18/20)[7].

Ze związku ze Stefanem Spiessem (1847–1893) miała troje dzieci, córkę Jadwigę zamężną Kozłowską (1871–1944) i synów Ludwika (1872–1956) i Stefana (1879–1968).

Przypisy

  1. ↑ Dane z serwisu Sejm Wielki.
  2. ↑ Portret Jadwigi Simmlerówny (1854), Muzeum Utracone. muzeumutracone.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)]..
  3. ↑ Olgierd Budrewicz. Sagi warszawskie – Spiessowie. Wyd. Czytelnik Warszawa 1975, s. 156–171.
  4. ↑ Joanna Kiwilszo. Rodzina Spiessów. „Nowa Gazeta Praska”. [dostęp 2016-03-19].
  5. ↑ Życiorys Stefana Kazimierza Spiessa. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2016-03-21].
  6. ↑ Stefan Spiess, Wanda Bacewicz; Ze wspomnień melomana, Warszawa 1963. OCLC 3338319.
  7. ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie, Jerzy Waldorff, Warszawa: Wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, s. 298, ISBN 83-03-00758-0, OCLC 830234313.

Media użyte na tej stronie

Spiess Family grave.jpg
Autor: Sloggi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grobowiec rodziny Spiess na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie