Jadwiga Stańczakowa
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | polska |
Język | polski |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | literatura, poezja |
Epoka |
Jadwiga Stańczakowa (ur. 27 września 1919 w Warszawie, zm. 29 maja 1996 tamże) – niewidoma polska pisarka i poetka.
Życiorys
Była córką Adolfa Strancmana (1880–1976)[1]. Studiowała na wydziale finansowo-ekonomicznym Akademii Nauk Politycznych w Warszawie[2][3]. Debiutowała jako poetka na łamach tygodnika „Nowa Kultura”. Otrzymała Nagrodę im. Jerzego Szczygła.
Przyjaźniła się z Mironem Białoszewskim. Opowiada o tym film Parę osób, mały czas w reżyserii Andrzeja Barańskiego. Jej rolę grała Krystyna Janda, zaś w roli Białoszewskiego wystąpił Andrzej Hudziak.
Jej córką jest Anna Sobolewska, eseistka, krytyk i historyk literatury.
Twórczość
- Boicie się czarnego ptaka?
- Depresje i wróżby
- Dziennik we dwoje
- Japońska wiśnia. Haiku dla Michi Tsukada
- Kabaret Kizi-Mizi
- Magia niewidzenia
- Na żywo
- Niewidoma
- Refugium
- Ślepak
- Wiersze dla mojej córki
- Ziemia – kosmos
Przypisy
- ↑ Miron Białoszewski, Tajny dziennik, Kraków: Wydawnictwo Znak, 2012, s. 20, ISBN 978-83-240-1888-8 (pol.).
- ↑ Sylwetka Jadwigi Stańczakowej. [w:] Onet Film [on-line]. Grupa Onet.pl SA, 26 marca 2007. [dostęp 2021-04-25].
- ↑ Jadwiga Stańczakowa: Ślepak. Warszawa: Czytelnik, 1982, s. 107. ISBN 83-07-00686-1.
Bibliografia
- Lesław Bartelski: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-11593-9.
- Joanna Zawadzka, Stańczakowa Jadwiga, 1919–1996, poetka, autorka prozy autobiograficznej, w: Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny, tom VII: R–Sta (pod redakcją Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan), Warszawa 2001, s. 439–440