Jadwiga Zubrycka
Data i miejsce urodzenia | 6 grudnia 1909 |
---|---|
Data śmierci | 6 lutego 1992 |
Posłanka I kadencji Sejmu PRL | |
Okres | od 20 listopada 1952 |
Przynależność polityczna | |
Przewodnicząca prezydium Miejskiej Rady Narodowej Białegostoku | |
Okres | od 1949 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | ? |
Odznaczenia | |
Jadwiga Zubrycka (ur. 6 grudnia 1909 w Białymstoku, zm. 6 lutego 1992[1]) – polska robotnica i aktywistka komunistyczna, przewodnicząca prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Białegostoku, posłanka na Sejm PRL I kadencji (1952–1956).
Życiorys
W młodości zatrudniona w fabryce Szapiro-Jagłoń (1932–1939), w której prowadziła działalność związkową. Jej mąż był zaangażowany w działalność w Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (aresztowany w 1936, w czasie II wojny światowej zabity przez Niemców). W czasie okupacji radzieckiej była członkiem Komitetu Fabrycznego w fabryce włókienniczej oraz delegatką do Gorsowietu. W latach 1942–1945 zatrudniona jako szwaczka. W 1946 wzięła udział w wycieczce do Związku Radzieckiego jako przedstawicielka białostockich włókniarek, po czym awansowała na dyrektora fabryki włókienniczej nr 1. W 1949 objęła obowiązki przewodniczącej prezydium Miejskiej Rady Narodowej Białegostoku. W 1952 delegowana do Sejmu I kadencji w wyborach z 26 października 1952 jako przedstawicielka okręgu Białystok. Zasiadała w Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, była również członkiem Rady Seniorów. Pełniła funkcję sekretarza wojewódzkiego zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej[2].
Odznaczona Złotym (1954)[3] i Srebrnym (1948)[4] Krzyżem Zasługi.
Pochowana została na Cmentarzu Miejskim w Białymstoku, ul. Wysockiego 63 (sektor 128, rząd 5).
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- „Gazeta Białostocka”, nr 229 (331), 24 września 1952, s. 2 (sylwetka kandydatki ze zdjęciem)
- W. Zimińska, Kandydatka Białostocczyzny, „Gazeta Białostocka”, nr 253 (355), 22 października 1952, s. 8
- Strona sejmowa posła I kadencji