Jadwiga brunszwicka

Jadwiga brunszwicka
Ilustracja
Portret księżnej Jadwigi z Hampton Court
księżna szczecinecka
Okresod 7 lutego 1619
do 31 października 1622
Jako żonaUlryka
księżna darłowsko-bukowska
Okresod 1621
do 31 października 1622
Jako żonaUlryka
Dane biograficzne
DynastiaWelfowie
Data i miejsce urodzenia19 lutego 1595
Wolfenbüttel
Data i miejsce śmierci26 czerwca 1650
Szczecinek
OjciecHenryk Juliusz
MatkaElżbieta duńska
MążUlryk darłowski

Jadwiga (ur. 19 lutego 1595 w Wolfenbüttel, zm. 26 czerwca 1650 w Szczecinku) – księżna pomorska, żona Ulryka, księcia pomorskiego na Darłowie i Bukowie i zarazem biskupa kamieńskiego, córka księcia brunszwickiego na Wolfenbüttel Henryka Juliusza z dynastii Welfów i Elżbiety duńskiej[1].

Księżna pomorska

Ślub z Ulrykiem, wówczas biskupem kamieńskim, odbył się 7 lutego 1619 w rodzinnym mieście Jadwigi — Wolfenbüttel; trwające trzy lata małżeństwo pozostało bezpotomne. Księżna towarzyszyła mężowi w jego ostatniej podróży ze Szczecina do Przybiernowa (7–11 października 1622) i była obecna przy jego śmierci 31 października 1622. Po tym wydarzeniu Jadwiga osiadła w przyznanym jej jako oprawa wdowia Szczecinku; od 1646 należał do niej także Suchań. Prowadziła działalność na rzecz swoich poddanych, ufundowała w Szczecinku gimnazjum, noszące do końca II wojny światowej jej imię[2].

Losy pośmiertne

Księżna zmarła w swojej rezydencji w Szczecinku, w nim też została tymczasowo pochowana w kaplicy kościoła parafialnego. Wykonanie rozkazu elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma (Wielkiego Elektora), dziedzica książąt pomorskich, dotyczącego odlania sarkofagu i przygotowania grobowca było wciąż odsuwane w czasie przez szczecineckiego starostę Lorenza Christopha von Somnitza. Z powodu jego opieszałości pogrzeb księżnej ostatecznie odbył się 22 września 1654 w darłowskim kościele Najświętszej Marii Panny i wiązał się z koniecznością sprowadzenia jej szczątków ze Szczecinka. W 1888 sarkofag księżnej został poddany renowacji, w wyniku której przyozdobiono go inskrypcją z herbem rodziny jej ojca[3].

Ikonografia

Wygląd młodej księżnej znamy z portretu Jadwigi, wykonanego przez nieznanego malarza ok. 1620, eksponowanego w Hampton Court. Portret z ok. 1630 przedstawiający księżnę jako wdowę, znajdujący się niegdyś w gimnazjum szczecineckim, jak i kopia powyższego, znajdująca się tamże do 1945, znane są z reprodukcji[4].

Przypisy

  1. Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, wyd. II, Szczecin 2005, s. 473, 490.
  2. Zygmunt Boras, Książęta Pomorza Zachodniego. Z dziejów dynastii Gryfitów, wyd. II, Poznań 1978, s. 298, 299: błędne miejsce śmierci księcia Ulryka — Pobierowo; Hellmut Hannes, Bildnisse der pommerschen Herzoginnen, [w:] Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, red. Norbert Buske, Joachim Krüger, Ralf-Gunnar Werlich, Wien–Köln–Weimar 2012, s. 44; Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, wyd. II, Szczecin 2005, s. 473.
  3. Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, wyd. II, Szczecin 2005, s. 473, 525, 527, 535, 539.
  4. Hellmut Hannes, Bildnisse der pommerschen Herzoginnen, [w:] Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, red. Norbert Buske, Joachim Krüger, Ralf-Gunnar Werlich, Wien–Köln–Weimar 2012, s. 44, 45, 48; Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, wyd. II, Szczecin 2005, s. 474, 563.

Bibliografia

  • Zygmunt Boras, Książęta Pomorza Zachodniego. Z dziejów dynastii Gryfitów, wyd. II, Poznań 1978.
  • Hellmut Hannes, Bildnisse der pommerschen Herzoginnen, [w:] Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, red. Norbert Buske, Joachim Krüger, Ralf-Gunnar Werlich, Wien–Köln–Weimar 2012 (Veröffentlichungen der historischen Kommission für Pommern. Reihe V: Forschungen zur pommerschen Geschichte 45), s. 29-48.
  • Edward Rymar, Rodowód książąt pomorskich, wyd. II, Szczecin 2005.

Media użyte na tej stronie