Jael
Występowanie |
---|
Jael – postać biblijna ze Starego Testamentu.
Kobieta z nomadyjskiego plemienia Kenitów, żona Chebera[1]. Sisera, dowódca armii Kananejczyków, po przegranej bitwie z Izraelitami uciekł i skrył się w namiocie Jael[1]. Gdy zasnął, Jael zabiła go, przebijając jego skroń palikiem od namiotu[2]. Debora chwali ją w swej pieśni zwycięstwa[3]. Jael pojawia się w czwartym i piątym rozdziale Księgi Sędziów.
Imię to oznacza po hebrajsku powszechnie występującego w Izraelu koziorożca nubijskiego, odczytywane jest jednak również jako "moc Boga".
Zobacz też
Bibliografia
- Słownik Postaci Biblijnych. [dostęp 2015-12-26].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Jael Smote Sisera, and Slew Him, circa 1896-1902, by James Jacques Joseph Tissot (French, 1836-1902) or follower, gouache on board, 5 7/16 x 7 3/8 in. (13.9 x 18.8 cm), at the Jewish Museum, New York