Jagna Marczułajtis-Walczak
 Jagna Marczułajtis-Walczak (2022) | |
| Pełne imię i nazwisko | Jagna Kinga Marczułajtis-Walczak |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1978 |
| Zawód, zajęcie | snowboardzistka, trener narciarstwa i snowboardu, menedżer sportu, polityk |
| Alma Mater | Akademia Wychowania Fizycznego w Krakowie, Uniwersytet Jagielloński |
| Stanowisko | posłanka na Sejm VII, VIII i IX kadencji (2011–2015, od 2018) |
| Partia | |
| Strona internetowa | |
Jagna Kinga Marczułajtis-Walczak[1], primo voto Marczułajtis-Kolasińska[2] (ur. 15 grudnia 1978 w Zakopanem) – polska snowboardzistka i polityk. Trzykrotna uczestniczka zimowych igrzysk olimpijskich. Posłanka na Sejm VII, VIII i IX kadencji.
Życiorys
Kariera sportowa
Jest czternastokrotną złotą medalistką mistrzostw Polski w snowboardzie, podwójną mistrzynią świata juniorek, mistrzynią i wicemistrzynią Europy. Brała udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w Nagano (1998), w Salt Lake City (2002) (zajęła tam 4. miejsce w slalomie równoległym) oraz w Turynie (2006). Dwukrotnie wygrała zawody Pucharu Świata: w Bad Gastein (2004) i w Nendaz (2006). W 2004 zajęła siódme, najwyższe w swojej karierze, miejsce w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata federacji FIS.
Wykształcenie i działalność zawodowa
W 2004 ukończyła studia z wychowania fizycznego na Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie. Kształciła się tam również na specjalizacjach trenerskich z narciarstwa alpejskiego (2006) i snowboardu (2011). W 2011 ukończyła na Uniwersytecie Jagiellońskim studia podyplomowe z zarządzania organizacjami sportowymi[3], uzyskując dyplom menedżera sportu.
W latach 2006–2016 prowadziła szkołę narciarstwa i snowboardu pod nazwą Szkoła Jagny Marczułajtis w Stacji Narciarskiej Witów-Ski w Witowie (gmina Kościelisko). Później wraz z mężem zaczęła prowadzić ośrodek pod nazwą Wioska Jagny[4].
Była przewodniczącą Komitetu Konkursowego Kraków 2022, zajmującego się przygotowaniem kandydatury województwa małopolskiego do zorganizowania Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022. Ustąpiła z tego stanowiska w 2014 po krytyce funkcjonowania komitetu[5].
Działalność polityczna
W 2010 z listy Platformy Obywatelskiej uzyskała mandat radnej sejmiku małopolskiego[1]. Rok później z ramienia tej samej partii została wybrana do Sejmu VII kadencji, otrzymując w okręgu krakowskim 7289 głosów[6]. W 2015 została członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi[7]. W wyborach w tym samym roku nie uzyskała poselskiej reelekcji, uzyskując 6899 głosów i zajmując pierwsze niemandatowe miejsce na liście PO[8]. W 2018 objęła mandat po wybranym na prezydenta Warszawy Rafale Trzaskowskim, na co wyraziła zgodę[9]. W 2019 jako członkini PO kandydowała z 6. miejsca okręgowej listy Koalicji Europejskiej do Parlamentu Europejskiego[10], nie została wówczas wybrana.
W wyborach w tym samym roku uzyskała mandat posłanki IX kadencji z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując w okręgu nowosądeckim 21 968 głosów[11].
Życie prywatne
Córka Wojciecha Marczułajtisa, ratownika TOPR i przewodnika tatrzańskiego[12]. Jej matka, Ludwika Majerczyk, była trzynastokrotną mistrzynią kraju w konkurencjach alpejskich[13]. Siostry jej matki, Józefa Majerczyk-Chromik, Władysława Majerczyk-Tragarz i Zofia Majerczyk-Rumińska, były biegaczkami narciarskimi. Starsza siostra Jagny Marczułajtis-Walczak, Anita Marczułajtis-Łodzińska, podjęła pracę jako instruktor narciarstwa.
Pierwszy mąż Sebastian Kolasiński był olimpijczykiem, mistrzem świata juniorów w tańcach na lodzie. Drugi mąż Andrzej Walczak zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w Poroninie. Jagna Marczułajtis ma troje dzieci: córki Jagodę i Igę oraz syna Andrzeja[14].
Zagrała gościnnie w dwóch odcinkach serialu Magda M., odgrywając epizodyczną rolę Lucyny Stoch[15]. Wystąpiła w sesji zdjęciowej dla magazynu „CKM”. Była uczestniczką trzynastej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami (2011).
Wyniki sportowe
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|
| DNF | 12 lutego | 1998 | Nagano | Gigant | Nicola Thost |
| 4. | 15 lutego | 2002 | Salt Lake City | Gigant równoległy | Isabelle Blanc |
| 17. | 23 lutego | 2006 | Turyn | Gigant równoległy | Daniela Meuli |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|
| 21. | 21 stycznia | 1997 | San Candido | Gigant | Sondra van Ert |
| 41. | 12 stycznia | 1999 | Berchtesgaden | Gigant | Margherita Parini |
| 17. | 14 stycznia | Gigant równoległy | Isabelle Blanc | ||
| 41. | 15 stycznia | Slalom równoległy | Marion Posch | ||
| 13. | 23 stycznia | 2001 | Madonna di Campiglio | Gigant | Karine Ruby |
| 26. | 24 stycznia | Gigant równoległy | Ursula Bruhin | ||
| 5. | 26 stycznia | Slalom równoległy | Karine Ruby | ||
| DNF | 18 stycznia | 2005 | Whistler | Gigant równoległy | Manuela Riegler |
| 13. | 19 stycznia | Slalom równoległy | Daniela Meuli |
Miejsca na podium Pucharu Świata
- San Candido – 10 marca 2000 (slalom równoległy) – 3. miejsce
- Bad Gastein – 6 stycznia 2004 (slalom równoległy) – 1. miejsce
- Nendaz – 22 stycznia 2006 (slalom równoległy) – 1. miejsce
Przypisy
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2012-02-24].
- ↑ Jagna Marczułajtis-Kolasińska – sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2020-12-14].
- ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2019-08-11].
- ↑ Jagna Marczułajtis-Walczak: Jestem harda!. gala.pl, 20 października 2011. [dostęp 2013-12-24].
- ↑ ZIO Kraków 2022: Jagna Marczułajtis-Walczak zrezygnowała ze stanowiska. onet.pl, 12 kwietnia 2014. [dostęp 2018-02-26].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2012-02-24].
- ↑ Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2018-11-09].
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 1117.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-06-11].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-16].
- ↑ Łukasz Bobek: Odszedł Wojciech Marczułajtis, mentor tatrzańskich przewodników. gazetakrakowska.pl, 11 lutego 2014. [dostęp 2019-08-11].
- ↑ Józefa Majerczyk – sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego. [dostęp 2013-10-31].
- ↑ Jagna Marczułajtis: Życiową glebę zaliczyłam nieraz. rp.pl, 25 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-26].
- ↑ Jagna Marczułajtis w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2012-02-24].
Bibliografia
- Profil na stronie FIS. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).
- Profil na stronie sports-reference.com. [dostęp 2012-02-24]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2019-08-11].
- Jagna Marczułajtis-Walczak – strona prywatna. [dostęp 2019-08-11].
Media użyte na tej stronie
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Posłanka Jagna Marczułajtis-Walczak podczas konferencji w Sejmie