Jahalu

Jahalu[1], Aja-halu[2] (aram. Aia-ḫālu, w transliteracji z pisma klinowego zapisywane najczęściej mia-ḫa-lu i mia-ḫa-li; tłum. „Gdzie jest wuj?”)[2] – wysoki dostojnik za rządów asyryjskich królów Salmanasara III (854-824 p.n.e.) i Szamszi-Adada V (823-811 p.n.e.), który trzykrotnie (w 833, 824 i 821 r. p.n.e.) sprawował urząd limmu (eponima)[1][2].

Wiemy o nim, iż za rządów Salmanasara III, w trakcie sprawowania urzędu „szambelana” (abarakku), pełnił on również w 833 r. p.n.e. funkcję eponima[3][4]. Z tego okresu pochodzi inskrypcja na glinianym przedmiocie w kształcie sześcianu na której nosi on tytuł „wielkiego abarakku Salmanasara, króla Asyrii, gubernatora miasta Kibszuna, krain Oumeni, Meḫrani, Uqi, Erimmu(?), zarządcy urzędników odpowiadających za cło”[1]. Następnie wymieniany jest on ponownie jako eponim w latach 824 i 821 p.n.e., ale w obu przypadkach jego tytuł nie zachował się[1][3][4]. Znany jest jednak dukument datowany na 820 r. p.n.e., w którym niejaki Nabu-belu-szallim nazywany jest naczelnym eunuchem „Jahalu, wielkiego turtānu”[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Grayson A.K., Assyrian..., s. 36.
  2. ↑ a b c d Radner K., Aia-ḫālu (1), w: Radner K. (red.), The Prosopography ... , s. 90.
  3. ↑ a b Glassner J.-J., Mesopotamian ... , s. 166-167.
  4. ↑ a b Assyrian Eponym List. oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2019-11-06]. (ang.).

Bibliografia