Jak-11

Jak-11
Ilustracja
Jak-11
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ

Samolot szkolno-treningowy

Konstrukcja

Metalowa

Załoga

2 osoby (pilot + instruktor)

Historia
Data oblotu

1946

Lata produkcji

1947-1962

Wycofanie ze służby

Polska - 1962

Liczba egzemplarzy

3859 + C-11 707

Dane techniczne
Napęd

1 x silnik tłokowy, gwiazdowy, siedmiocylindrowy Szwiecow ASz-21

Moc

521 kW (708 KM)

Wymiary
Rozpiętość

9,40 m

Długość

8,50 m

Wysokość

3,28 m

Powierzchnia nośna

15,4 m²

Masa
Własna

1900 kg

Startowa

2440 kg

Osiągi
Prędkość maks.

460 km/h

Pułap

7100 m

Zasięg

1280 km

Długotrwałość lotu

4h 20min

Rozbieg

500 m

Dobieg

1040 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 km UBS kal. 12,7 mm ;
do 100 kg bomb na dwóch podskrzydłowych zamkach
Użytkownicy
World operators of the Yak-11.png Afganistan, Albania, Algieria, Austria, Bułgaria, ChRL, Czechosłowacja, Egipt, Irak, Jemen, KRLD, NRD, Mongolia, Polska, Rumunia, Somalia, Syria, Węgry, Wietnam, ZSRR
Rzuty
Rzuty samolotu

Jak-11 (ros. Як-11) – radziecki samolot szkolno-treningowy powstały w biurze konstrukcyjnym Aleksandra Jakowlewa. Była to seryjna wersja prototypu samolotu Jak-3UTI. Samolot produkowany także na licencji w Czechosłowacji pod oznaczeniem C-11 w zakładach Let w Kunovicach.

Opis konstrukcji

Jak-11 to jednosilnikowy, dwumiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji i poszyciu w większości metalowym, wyposażony w klasyczne podwozie, chowane w locie. Silnik gwiazdowy, śmigło dwułopatowe. Przeznaczony do szkolenia i treningu w akrobacji, nawigacji oraz w lotach bez widoczności ziemi i lotach nocnych.

Służba

Jakowlew Jak-11 ze zbiorów Muzeum Lotnictwa w Krakowie

Jak-11 pod koniec 1947 roku trafił do pierwszych jednostek szkoleniowych w ZSRR. Był głównie używany jako samolot do szkolenia i treningu pilotów myśliwskich. Służył jako samolot przejściowy z podstawowego samolotu szkoleniowego Jak-18 na docelowe samoloty bojowe. Rozwój napędu odrzutowego spowodował, że Jak-11 szybko „zestarzał” się i został zastąpiony przez samoloty szkolno-treningowe o napędzie odrzutowym, po czym trafił do lotnictwa cywilnego.

Jeden z egzemplarzy C-11 został w latach 80. przebudowany w USA w celu wizualnego upodobnienia do nieprodukowanej odmiany myśliwca Jak-3U z silnikiem gwiazdowym i nazwany Jak-3U R2000. Został wyposażony w silnik Pratt & Whitney R2000 o mocy 1450 KM, co pozwoliło na rozwijanie prędkości 650 km/h[1]. Od 1990 do 2000 roku brał udział w pokazach i wyścigach lotniczych w USA, a w 2018 roku został zakupiony do Polski przez osoby prywatne[1].

Plany Modelarskie

Przypisy

  1. a b Marcin Sigmund: Na przekór przeciwnościom, "Skrzydlata Polska" nr 8(2466)/2018, s.42-43

Bibliografia

  • Zbigniew Luranc: Samolot szkolno-treningowy Jak-11 (C-11), Typy Broni i Uzbrojenia nr 76. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1982. ISBN 83-11-06743-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jak-11.jpg
Autor: W2k2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jakowlew Jak-11 ze zbiorów Muzeum Lotnictwa w Krakowie
Jak 11 D-FYAK.jpg
Autor: Kogo, Licencja: GFDL
Jakowlew Jak-11 D-FYAK (Let C-11)
Yakolev Yak-11 3-view silhouette.jpg
Autor: TSRL, Licencja: CC BY-SA 3.0
Silhouette of the Yakolev Yak-11. The World's Fighting Planes (William Green and Gerald Pollinger, McDonald: London 1954) used 55 Crown Copyright silhouettes provided by the Controller of H.M. Stationery. An acknowledgements section on page 6 of the book identifies them by page. This image is one of those and since the publication date is pre-1957 is in the public domain.