Jak przejąć kontrolę nad światem, nie wychodząc z domu

Jak przejąć kontrolę nad światem, nie wychodząc z domu – zbiór felietonów Doroty Masłowskiej wydany w 2017 w Krakowie przez Wydawnictwo Literackie^[1].

Książka zawiera 24 felietony publikowane przez autorkę na stronie „Dwutygodnika” w nieregularnych odstępach od 2013^[2] do 2016^[3]. W tekstach Masłowska przede wszystkim przedstawia i analizuje obraz współczesnej Polski, jaki wyłania się z wytworów kultury popularnej („kultury okropnej”^[4]), m.in.: seriali Dynastia^[2] i W labiryncie^[5], twórczości Beaty Kozidrak i zespołu Bajm^[6], czy programów rozrywkowych Kuchenne rewolucje^[7] i Ameryka Express^[8][3]. Część felietonów stanowi zaś zbiór impresji na różne tematy, np. o latach 2000.^[9] oraz wizyt Masłowskiej w Tatarstanie^[10] i Stanach Zjednoczonych^[11], chaosie w przestrzeni miejskiej^[12].

Za opracowanie graficzne wydawnictwa odpowiedzialny był Maciej Chorąży^[3]. Rysunki stanowią głównie zdjęcia i kolaże popkulturowych symboli^[13].

W 2020 ukazał się drugi zbiór felietonów pod tytułem Jak przejąć kontrolę nad światem 2^[14].

Odbiór

W 2018 książka była nominowana w III edycji Górnośląskiej Nagrody Literackiej „Juliusz”^[15]. Jurorka, dr hab. Anna Kałuża, w uzasadnieniu zwracała uwagę, że chociaż książka jest zbiorem felietonów, to stanowi przemyślaną, wielowarstwową opowieść o współczesnej polskiej kulturze popularnej w serialach i filmach. Jako cechę charakterystyczną „Jak przejąć kontrolę nad światem, nie wychodząc z domu” wskazuje, że Masłowska jest aktywną uczestniczką i pasjonatką tej kultury, czym odróżnia się od moralizatorsko-elitarnych sposobów interpretacji kultury popularnej. Kałuża zwracała także uwagę na błyskotliwość, humor, inwencję i czułość. Jeśli Masłowska zaś coś krytykuje, nie czyni tego z pogardą i wyższością^[16].

Książka otrzymała generalnie pozytywne recenzje^[13][12]. Mimo wychwalanych autoironii, pasjonującego i analitycznego spojrzenia na wytwory kultury niskiej^[17], zdolności Masłowskiej do operowania językiem, nieszablonowych skojarzeń czy erudycji oraz oprawy graficznej, zwracano uwagę na nierówny poziom tekstów oraz dochodzenie niekiedy przez autorkę do banalnych wniosków^[18].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Pierwszy z felietonów z cyklu na stronie Dwutygodnika