Jakko Jakszyk
 Jakko Jakszyk, 2014 | |
| Imię i nazwisko | Michael Jakszyk |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Instrumenty | gitara elektryczna, gitara akustyczna, flet, instrumenty klawiszowe, instrumenty perkusyjne |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność | od 1976 |
| Powiązania | 64 Spoons, Dizrhythmia, Level 42 |
| Zespoły | |
| The Lodge (1987–1989) 21st Century Schizoid Band (2002–2004) King Crimson (od 2013) | |
| Strona internetowa | |
Michael „Jakko” Jakszyk (ur. jako Michael Lee Curran 8 czerwca 1958 w Londynie[1][2]) – brytyjski muzyk, kompozytor, wokalista i producent muzyczny. Były członek zespołów The Lodge, 64 Spoons, Dizrhythmia i 21st Century Schizoid Band[3]. Jako muzyk koncertowy współpracował z formacją Level 42. Od 2013 roku gra i jest głównym wokalistą w zespole rocka progresywnego King Crimson[4]. Muzyk prowadzi także solową działalność artystyczną. Jakszyk współpracował ponadto m.in. z takimi wykonawcami jak: Steve Hackett, Chris de Burgh, Sam Brown, Cliff Richard czy Steven Wilson.
Jego żona, Amanda Giles, jest córką byłego perkusisty i wokalisty zespołu King Crimson – Michaela Gilesa.
Był jedynym członkiem 21st Century Schizoid Band, który występował w tym zespole przed okresem gry w King Crimson.
Instrumentarium
- PRS P24 Custom Electric Guitar (gitara elektryczna)[5][6]
- Kemper Profiler Head (wzmacniacz)[6]
- PRS Stealth Cabinets (kolumna głośnikowa)[6]
- Line 6 Pod HD500X (multiefekt gitarowy)[6]
Wybrana dyskografia
- Jakko – Silesia (1982, Chiswick Records)[7]
- Dizrhythmia – Dizrhythmia (1988, Antilles New Directions)[8]
- Tom Robinson and Jakko M. Jakszyk – We Never Had It So Good (1990, Attic)[9]
- Jakko – Mustard Gas And Roses (1994, Resurgence)[10]
- Jakko M. Jakszyk – The Road To Ballina (1997, Resurgence)[11]
- Jakko M. Jakszyk – The Bruised Romantic Glee Club (2006, Iceni)[12]
- Jakko Jakszyk, Robert Fripp and Mel Collins – A Scarcity Of Miracles (A King Crimson ProjeKct) (2011, Discipline Global Mobile)[13]
Przypisy
- ↑ Jakko Jakszyk Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Colin Larkin: The Encyclopedia of Popular Music. Omnibus Press, 2011, s. 849. ISBN 978-0-85712-595-8.
- ↑ Will Romano: Mountains Come Out of the Sky: The Illustrated History of Prog Rock. Backbeat Books, 2010, s. 91. ISBN 978-1-61713-375-6.
- ↑ Matt Parker: Jakko Jakszyk on King Crimson, Fripp and joining his heroes (ang.). www.musicradar.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ King Crimson’s Jakko Jakszyk Discusses His New Custom-Built P24 Guitar (ang.). www.prsguitars.com. [dostęp 2017-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)].
- ↑ a b c d Jimmy Leslie: Jakko Jakszyk: A Knight in King Crimson's Court (ang.). www.guitarplayer.com. [dostęp 2017-02-26]. Cytat: "My signal runs from my custom PRS into a Kemper Profiler head and a PRS Stealth 2x12 cabinet. As you can see, right now it’s on the JCM 800 Drive preset. I’m using a Line 6 Pod HD500X as a MIDI controller for the Kemper. I have a bank setup for each song. Take “Nightmare.” I’ve got my basic heavy sound, one that’s slightly louder, and one with a wah on it, which I manipulate via the HD500X’s footpedal."
- ↑ Jakko – Silesia (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Dizrhythmia – Dizrhythmia (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Tom Robinson & Jakko M. Jakszyk – We Never Had It So Good (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Jakko – Mustard Gas And Roses (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Jakko M. Jakszyk – The Road To Ballina (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Dave Lynch: Jakko M. Jakszyk – The Bruised Romantic Glee Club review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2017-02-26].
- ↑ Jakszyk, Fripp And Collins – A Scarcity Of Miracles (A King Crimson ProjeKct) (ang.). www.discogs.com. [dostęp 2017-02-26].
Media użyte na tej stronie