Jakob Klaesi

Jakob Klaesi (Jakob Kläsi, ur. 29 maja 1883 w Luchsingen, zm. 17 sierpnia 1980 w Knonau) – szwajcarski lekarz psychiatra.

Był synem kupca Petera i Apollonii z domu Böniger[1]. Studiował medycynę na Uniwersytecie Zuryskim, Uniwersytecie Chrystiana Albrechta w Kilonii oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium. W 1912 w Zurychu otrzymał tytuł doktora medycyny na podstawie rozprawy Über das Psychogalvanische Phänomen[2]. Klaesi był asystentem, a później ordynatorem Kliniki Psychiatrii Uniwersytetu Zuryskiego, której dyrektorem w tym czasie był Eugen Bleuler. Od 1923 do 1926 kierował oddziałem psychiatrycznym w szpitalu w Bazylei. Następnie założył prywatną klinikę w Schloss Knonau w kantonie Zurych. W 1933 został dyrektorem Uniwersyteckiego Szpitala Psychiatrycznego w Bernie. Był członkiem korespondentem Królewskiego Kolegium Psychiatrów od roku 1936[3] i Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina od 1943[4].

W 1920 roku, stosując preparaty barbituranów (Somnifen), wprowadził do psychiatrii leczenie snem przedłużonym[5]. Był głównie psychoterapeutą, interesował się psychodynamiką[6].

Wybrane prace

  • Ueber psychiatrisch-poliklinische Behandlungsmethoden[7]. 1917
  • Die psychogenen Ursachen der essentiellen Enuresis nocturna infantum[8]. 1917
  • Ueber Somnifen, eine medikamentöse Therapie schizophrener Aufregungszustände. Schweizer Archiv für Neurologie und Psychiatrie 8, s. 131, 1921
  • Ueber die therapeutische Anwendung der ‘Dauernarkose’ mittels Somnifen bei Schizophrenen[9]. 1922
  • Einiges über Schizophreniebehandlung[10]. 1922
  • Über die Bedeutung und Entstehung der Stereotypien. S. Karger, 1922.
  • Die Irrenanstalt als Weg zur Rückkehr ins Leben W: Vom seelischen Kranksein, Vorbeugen und Heilen. Paul Haupt, Bern/Leipzig, 1937
  • Ohne Insulin. Schweizerische Medizinische Wochenschrift 68, s. 1164, 1938
  • Der unheilbare Kranke und seine Behandlung. Bern, 1950
  • Psychotherapie in der Klinik. Monatsschrift für Psychiatrie und Neurologie 124, s. 334–353, 1952
  • Ueber Neurosenlehre und Psychotherapie W: Handbuch der Inneren Medizin. Berlin/Göttingen/Heidelberg: Springer, 1953
  • Gott und sein Zweifler. Zürich: Werner Classen, 1969
  • Psychiatrie in Selbstdarstellungen. Bern: Hans Huber, 1977

Przypisy

  1. ↑ Christian Müller: Kläsi (Klaesi), Jakob. [dostęp 2010-11-12].
  2. ↑ Matrikeledition, www.matrikel.uzh.ch [dostęp 2017-11-24].
  3. ↑ Thomas Bewley: Honorary Corresponding Members
  4. ↑ Mitgliederverzeichnis, www.leopoldina.org [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-21] (niem.).
  5. ↑ G Windholz, LH Witherspoon. Sleep as a cure for schizophrenia: a historical episode. „History of Psychiatry”. 4 (13), s. 83–93, 1993. DOI: 10.1177/0957154X9300401304. PMID: 11612953. 
  6. ↑ Haenel T. Jakob Klaesi zum 120. Geburtstag. „Nervenarzt”. 74 (5), s. 471-475, 2003. DOI: 10.1007/s00115-002-1464-3. PMID: 12966823. 
  7. ↑ Jakob Kläsi, Über psychiatrisch-poliklinische behandlungsmethoden, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 36 (1), 1917, s. 431–450, DOI: 10.1007/BF02868819, ISSN 0303-4194 (niem.).
  8. ↑ Jakob Kläsi, Über die psychogenen Ursachen der essentiellen Enuresis nocturna infantum, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 35 (1), 1917, s. 371–394, DOI: 10.1007/BF02901710, ISSN 0303-4194 (niem.).
  9. ↑ Jakob Kläsi, Über die therapeutische Anwendung der „Dauernarkose” mittels Somnifens bei Schizophrenen, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 74 (1), 1922, s. 557–592, DOI: 10.1007/BF02869781, ISSN 0303-4194 (niem.).
  10. ↑ Jakob Kläsi, Einiges über sehizophreniebeliandlung, „Zeitschrift für die gesamte Neurologie und Psychiatrie”, 78 (1), 1922, s. 606–620, DOI: 10.1007/BF02867639, ISSN 0303-4194 (niem.).