Jakob Sievers

Jakob Sievers
Ilustracja
Portret z lat 1790-1795 pędzla Józefa Grassi
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1731
Rakvere

Data i miejsce śmierci

23 lipca 1808
Valmiera

gubernator guberni nowogrodzkiej
Okres

od 1764
do 1776

Poprzednik

Stiepan Uszakow

Następca

Frantz Kliczka

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Herb Rodzinny
Jakob Sievers
Яков Ефимович Сиверс
Ilustracja
generał
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1731
Rakvere

Data śmierci

23 lipca 1808

Przebieg służby
Lata służby

1759–1764

Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego

Główne wojny i bitwy

Wojna siedmioletnia

Jakob Johann Sievers (ros. Яков Ефимович Сиверс; ur. 19 września 1731 w Wesenbergu, ob. Rakvere w Estonii, zm. 23 lipca 1808 w Bauenhofie w Liwonii, obecnie Bauņu muiža na Łotwie) – generał rosyjski, dyplomata, wolnomularz[1]. 5 grudnia 1792 r. mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym Katarzyny II w Rzeczypospolitej, misję tę pełnił od 16 lutego do 28 grudnia 1793 roku.

Życiorys

Był bałtyckim Niemcem, pochodził ze zubożałej rodziny szlachty inflanckiej. W latach 1756-1763 brał udział w wojnie siedmioletniej. W latach 1759-1760 stał na czele komisji zajmującej się wymianą jeńców z Prusami. W 1764 został gubernatorem nowogrodzkim, w 1776 mianowany generał-gubernatorem nowogrodzkim, twerskim i pskowskim. Przeprowadził pomyślnie dla Rosji II rozbiór Polski, zatwierdzony na zwołanym w asyście rosyjskich armat sejmie grodzieńskim. Doprowadził do rozwiązania konfederacji targowickiej i zawiązania konfederacji grodzieńskiej[2]. W uznaniu zasług dla imperium rosyjskiego car Paweł I nadał mu w 1798 tytuł hrabiego. W 1800 opuścił służbę państwową.

Był odznaczony Orderem Orła Białego (1793) i Orderem Świętego Stanisława (1793)[1].

Pozostawił po sobie pamiętniki pt. Jak doprowadziłem do drugiego rozbioru Polski (Warszawa, 1992, ISBN 83-85083-25-1).

Przypisy

  1. a b Marta Męclewska, Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, Zamek Królewski, Warszawa 2008, s. 271.
  2. Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792-1793, Warszawa 1993, s. 204-216.

Literatura

  • Drugi rozbiór Polski: z pamiętników Sieversa t. 1–3, Drukarnia Józefa Sikorskiego, Warszawa 1906
  • Karl Ludwig Blum: Ein russischer Staatsmann, Denkwürdigkeiten des Grafen von Sievers, Leipzig 1857-1858, 4 Bände
  • Karl Ludwig Blum: Graf Jacob Johann von Sievers und Russland zu dessen Zeit. Leipzig; Heidelberg: Winter, 1864
  • Jones, Robert E: Provincial Development in Russia. Catherine II and Jacob Sievers. Rutgers University Press 1984


Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
POL Order Świętego Stanisława BAR.svg
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
RUS Order of St. Alexander Nevsky BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Order Świętego Aleksandra Newskiego
Order St. Andrew (Russia) ribbon.svg
Autor: Reliavech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barette de l'ordre de Saint-André (Russie impériale).
Jacob Sievers by Joseph Grassi.JPG
angielski:
Portrait of Count J.E. Sievers Edytuj to na Wikidanych

Jacob Sievers (około 1757-1838)
label QS:Len,"Jacob Sievers (około 1757-1838)"
label QS:Lru,"Иосиф Грасси, портрет Якова Ефимовича Сиверса"
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
Sivers VII-4.png
Coat of arms of Graf Sievers family