Jakob van Hoddis

Jakob van Hoddis, właściwie Hans Davidsohn (ur. 16 maja 1887 w Berlinie; zm. 1942 w Sobiborze) – niemiecki poeta ekspresjonizmu pochodzenia żydowskiego. Znany jest jako autor wiersza "Weltende" ("Koniec świata"), który pierwszy raz opublikowany został 11.01.1911 w berlińskim czasopiśmie Der Demokrat. Kolejnych 70 wierszy ukazało się w tygodnikach Die Aktion i Der Sturm.

Życiorys

W okresie I wojny światowej, w czasie której zginął jego brat Ludwig, nasiliły się u poety objawy psychozy, do końca życia pozostawał pod opieką lekarzy. Po objęciu władzy w Niemczech przez nazistów jego matka i siostry wyemigrowały do Palestyny, a on trafił do żydowskiego ośrodka opiekuńczego koło Koblencji. 30.04.1942 został deportowany do okupowanej przez Niemców Polski i zamordowany prawdopodobnie w obozie zagłady w Sobiborze.

Jego ciotką była Friederike Kempner.

Wydanie dzieł

• Weltende. Gesammelte Dichtungen red. Paul Pörtner, Zürich, Arche, 1958.

Opracowania

• Stratenwerth, Irene und Stiftung "Neue Synagoge Berlin - Centrum Judaicum" (Hrsg.): alle meinen pfade rangen mit der nacht. jakob van hoddis - hans davidson (1887-1942).

Bibliografia

• Fritz Bremer: „In allen Lüften hallt es wie Geschrei.“ Jakob van Hoddis, Fragmente einer Biographie. Paranus, Neumünster 2001, ISBN 3-926200-46-4.
• Helmut Hornbogen: Jakob van Hoddis. Die Odyssee eines Verschollenen. München 2001, ISBN 3-935284-36-5
• Udo Reiter: Jakob van Hoddis. Leben und lyrisches Werk. Kümmerle, Göppingen 1970, ISBN 3-87452-025-0.

Linki zewnętrzne

• Wybór wierszy
• Fundacja Neue Synagoge Berlin. mysql.snafu.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-11)].