Jakub Dunin
 | |
 Łabędź | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | Świętosław Franciszek Dunin |
| Żona | Marianna Grudzińska |
| Dzieci | z Marianną Grudzińską: |
| Odznaczenia | |
 | |
Jakub Dunin ze Skrzynna herbu Łabędź (ur. 24 lipca 1680, zm. 23 stycznia 1730 roku[1] w Białej) – referendarz świecki koronny w latach 1726-1730, regent kancelarii koronnej do 1726 roku[2], starosta bracławski (1715-1719), starosta radomski (1729), starosta wiślicki w 1728 roku[3], starosta bodaczowski, starosta byliński i narewski (1714), starosta radoszycki. Podkomorzy. Stronnik króla Augusta II Mocnego, kawaler Orderu Orła Białego i Orderu św. Łazarza z Góry Karmel.
Był synem Świętosława Franciszka Dunina - chorążego parnawskiego, regenta grodzkiego radomskiego, podstarościego i sędziego grodzkiego radomskiego, który posiadał dobra w powiatach radomskim i opoczyńskim.
Wysłany przez sejm 1712 roku do cara Piotra I z żądaniem ewakuacji wojsk rosyjskich z terytorium Rzeczypospolitej[4]. Poseł ziemi wyszogrodzkiej na sejm 1722 roku[5]. Był posłem na sejm 1729 roku z województwa rawskiego[6].
Obecny przy zawarciu układu wiedeńskiego z 5 stycznia 1719 r. mającego zniweczyć skutki Sejmu Niemego[7]. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1724 roku[8]
Jego żoną była Marianna Grudzińska (zm. 1727), herbu Grzymała, córka Mikołaja Wiktoryna Grudzińskiego (1635-1704). Ślub odbył się w 1716 roku. Żona wniosła Jakubowi Duninowi jako uposażenie dobra szymanowskie, które obejmowały folwarki: Szymanów, Skrzelew, Gaj, Piasecznicę, Duninopol, Oryszew, Drzewicz, Miedniewice i Nową Wieś; osadę pasieczną Brzezina; wsie pańszczyźniane: Szymanów, Gaj, Wólkę Piasecką, Topołową, Duninopol, Oryszew, Drzewicz, Miedniewice oraz Nową Wieś. Linia Jakuba Dunina przyjęła z tego względu przydomek Dunin-Szymanowski.
Drugą żoną Jakuba Dunina była Helena z Potockich (córka Jerzego Potockiego, a wnuczki poety Wacława Potockiego), która po śmierci męża wyszła jeszcze raz za mąż za wojewodę inflanckiego Antoniego Andrzeja Morsztyna (syna poety Stanisława Morsztyna).
W 1719 posiadał majątek Dobrowlany[9] w powiecie święciańskim na Wileńszczyźnie.
Dziećmi Jakuba Dunina byli:
- Aleksy Dunin (zm. 1750)
- Barbara Urszula Dunin (1718-1791), która wyszła za mąż za Pawła Karola Sanguszkę (1682-1750) herbu Pogoń Litewska.
Jakub Dunin zmarł w Białej w styczniu 1730 roku.
Bibliografia
- Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888
- Janecki Łukasz, Dzieje parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie, Szymanów 2009
- Konopczyński Władysław, Dunin Jakub, w: Polski Słownik Biograficzny, tom V, Kraków 1939-1946, s. 474-475
Przypisy
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 144.
- ↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 166.
- ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo wiślickie wraz z Heleną Potocką, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 144.
- ↑ Antoni Prochaska, Konfederacya tarnogrodzka,w: Przewodnik Naukowy i Literacki, r. 45/1917, t. 43, s. 52-53.
- ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 204.
- ↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. III, Poznań 1856, s. 300.
- ↑ Kazimierz Jarochowski, Rozprawy historyczno-krytyczne, Poznań 1889, s. 75.
- ↑ Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4.
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.- Tom II.- Warszawa, 1881. - s.202.
Media użyte na tej stronie
Autor: Michał Tombiński, Licencja: CC BY-SA 4.0
Portret Jakuba Dunina Referendarza Wielkiego Koronnego
Autor:
- Tadeusz Gajl – projekt graficzny – Herb Łabędź.jpg
- Bastianow (Bastian) – wersja wektorowa
Herb szlachecki Łabędź