Jakub Laval

Błogosławiony
Jakub Laval (CSSp)

Jacques Désiré Laval

prezbiter
Data i miejsce urodzenia	18 września 1803 Croth
Data i miejsce śmierci	9 września 1864 Port Louis
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	29 kwietnia 1979 Rzym przez Jana Pawła II
Wspomnienie	9 września
Patron	Apostoł Mauritiusa
Szczególne miejsca kultu	Mauritius

Laval House na terenie kampusu Uniwersytetu Duquesne

Jakub Laval, fr. Jacques Désiré Laval (ur. 18 września 1803 w gminie Croth w Normandii, zm. 9 września 1864 w Port Louis) – francuski duchowny katolicki, zakonnik Zgromadzenia Ducha Świętego (CSSp), misjonarz na wyspie Mauritius, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego (pierwszy błogosławiony duchacz).

Życiorys

Jakub Dezyderiusz Laval urodził się 18 września 1803 roku we Francji. Pochodził z bardzo zamożnej rodziny mieszkającej w małej gminie Croth na terenie Normandii. W Croth nie było szkoły. Gdy miał 14 lat, ojciec oddał Jakuba pod opiekę swojego brata, ks. Mikołaja Laval, proboszcza w Tourville, który uczył i przygotowywał chłopców do niższego seminarium. Młody Jakub pozostał u stryja i uczył się przez trzy lata. W niższym seminarium w Évreux pobierał nauki tylko przez rok, a dalszą edukację kontynuował w Kolegium św. Stanisława w Paryżu.

Lekarz

Po ukończeniu kolegium odbył studia medyczne w Paryżu, które ukończył z wyróżnieniem 21 sierpnia 1830 roku uzyskując doktorat z medycyny. Następnie doktor Jakub Laval powrócił do rodzinnej Normandii i pracował jako lekarz w małej miejscowości Saint-André. Od samego początku zdobył sobie wielkie uznanie lokalnej społeczności jako gorliwy, dobry i wyjątkowy lekarz, od ubogich niepobierający żadnego wynagrodzenia.

Kapłan

Powołaniu lekarskiemu zaczęła towarzyszyć myśl niesienia pomocy duchowej. Pod koniec 1832 roku pojechał do seminarium w Évreux. U 29-letniego Jakuba powoli rodziła się decyzja zostania kapłanem. Od tamtej chwili wzmógł swoje praktyki religijne. Mając 32 lata Jakub zwierzył się proboszczowi w Tourville, iż pragnie poświęcić się całkowicie służbie Bożej. Przełożeni seminarium uwzględniając jego wiek i ukończone studia medyczne, skierowali go bezpośrednio na studia do seminarium św. Sulpicjusza w Paryżu. Zauważono w nim rozmodlenie, głęboką duchowość, wielkie poświęcenie i umiłowanie do służby ubogim. Jakub Dezyderiusz Laval otrzymał święcenia kapłańskie 22 grudnia 1838 roku. Po święceniach kapłańskich ponownie powrócił do rodzinnej Normandii. Z dniem 8 stycznia 1839 roku otrzymał dekret biskupi mianujący go proboszczem parafii Pinterville, która liczyła zaledwie 500 wiernych, a w niedzielnych mszach świętych uczestniczyło zaledwie kilkanaście osób. Ksiądz Laval był gorliwym i świątobliwym kapłanem. W tej parafii pracował przez dwa lata.

Misjonarz

W sierpniu 1840 roku dowiedział się o planach o. Franciszka Libermanna CSSp dotyczących misyjnego zgromadzenia dla pierwszej ewangelizacji Afryki. Z zapałem i ochotą wyraził wówczas zamiar przyłączenia się do tego nowego dzieła misyjnego. Po trzech miesiącach ks. Laval przyjechał do Seminarium św. Sulpicjusza w Paryżu, odprawił rekolekcje i podjął ostateczną decyzję wstąpienia do Zgromadzenia Ducha Świętego. 4 czerwca 1841 roku wypłynął z Londynu na wyspę Mauritius razem z bp. Collierem i ks. Tisserant. Wyspa Mauritius liczyła wówczas 140 tysięcy mieszkańców, w tym ok. 80 tysięcy katolików, z czego tylko 1 procent uczestniczył w niedzielnych mszach świętych. Ojciec Jakub Laval przez 23 lata mieszkał w drewnianym baraku, nazywanym przez tubylców "pawilonem". Mieszkańcy wyspy zauważyli, że ich ojciec misjonarz żyje bardzo ubogo, i że okazuje wszystkim serce i szacunek. Ojciec Laval zwykł ich nazywać swoimi dziećmi, a oni chętnie nazywali siebie dziećmi ojca Lavala. Życiową dewizą apostoła wyspy były słowa: Formujcie dobrych rodziców, a będziecie mieli dobre dzieci Już po krótkim czasie pobytu na wyspie bardzo dobrze opanował miejscowy język kreolski. Napisał nawet w tym języku tzw. Mały Katechizm, a później Wielki Katechizm. Ojciec Laval bardzo przeżywał fakt, że podczas niedzielnej Mszy Świętej czarni tubylcy musieli - zgodnie z tamtejszym prawem - zajmować odległe miejsca z tyłu kościoła za barierką, której nie wolno im było przekraczać. Wprowadził więc specjalnie dla nich dodatkową Eucharystię w południe, w tym samym czasie gdy biali urządzali sobie sjestę. Była to tzw. Msza Święta dla Czarnych. Ojciec Jakub Laval zmarł 9 września 1864 roku. Na całym Mauritiusie zapanowała żałoba. Jak podają zakonne kroniki, w uroczystościach pogrzebowych wzięło udział ponad 40 tysięcy dzieci ojca Lavala.

Kult

Postać Jakuba Lawala w ścisły sposób związana jest z pontyfikatem Jana Pawła II. Był on pierwszym błogosławionym wyniesionym przez papieża Polaka na ołtarze. Sam papież nazywał go patronem swojego pontyfikatu. Beatyfikacja miała miejsce 29 kwietnia 1979 roku w Rzymie. Wspomnienie liturgiczne bł. Jakuba obchodzone jest 9 września. Bł. Jakub Laval nazywany jest Apostołem Wyspy Mauritius. Jest również patronem Wyższego Misyjnego Seminarium Duchownego Zgromadzenia Ducha Świętego w Bydgoszczy.

Zobacz też

• beatyfikowani i kanonizowani przez Jana Pawła II
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

Bibliografia

• Zbigniew Warcholik: Rekolekcje z... Ojciec Franciszek Libermann. Kraków: Wydawnictwo M, 2001. ISBN 83-7221-298-8.
• Bł. ojciec Jakub Dezyderiusz Laval CSSp Apostoł Wyspy Mauritius (pol.). [dostęp 2015-08-05].