Jakub Ossoliński

Jakub Ossoliński (Józef) herbu Topór, (zm. przed 18 kwietnia 1712 roku) – chorąży mielnicki w 1696 roku, starosta drohicki w latach 1691-1695[1], w 1669 roku elektor z ziemi drohickiej i w 1697 roku z ziemi mielnickiej.

Jego ojciec Zbigniew Ossoliński (zm. 1679) – podstoli ruski, kasztelan czerski. Matką jego była Barbara Iwanoska, która po swojej matce została dziedziczką części fortuny Kiszków.

Po ojcu Zbigniewie został właścicielem majątków: Rudka, Woźniki, Olędy, Niwiski i Liwki, Granne i Kobyły i od 1667 r. odziedziczył w pełni dobra rudzkie, gdzie mieszkał z rodziną w tamtejszym dworze i miał kilka wsi – które odstąpił pod koniec życia bratu Maksymilianowi; Woźniki, Olędy, Niwiski i Liwki (wszystkie z przyległościami) a po bezpotomnej śmierci swego wuja Piotra Iwanowskiego został dziedzicem Grannego i Kobyły. Chorąży mielnicki, starosta drohicki,

Uzyskał on 31.08.1664 roku od króla Jana Kazimierza przywilej na odbywanie w Rudce targów w niedzielę i dwóch dorocznych jarmarków.

Zaślubił w 1666 roku Zofię Teresę Wierzbowską – córkę Władysława – wojewody brzeskokujawskiego, i Gryzeldy Żalińskiej. Z żoną Zofią miał córki:

  • Teresę Ossolińską -wydaną za Aleksandra Michała Moszyńskiego – skarbnika podlaskiego,
  • Katarzynę Ossolińską – wydaną za Wojciecha Godlewskiego,
  • Barbarę Ossolińską – wydaną za Wojciecha Oborskiego,
  • Jadwigę Ossolińską – wydaną za Jana Rzewuskiego h. Krzywda- podkomorzego wendeńskiego,
  • Eufrozynę Ossolińską – wydaną za Ludwika Roszkowskiego, a po jego śmierci za Pawła Sienickiego- chorążego nurskiego

Jakub Ossoliński miał oprócz córek dwóch synów. Jego synami byli;

Był konsyliarzem ziemi mielnickiej w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[2].

Bibliografia

  • S.K.Kossakowski;Monografie historyczno-genelogiczne niektórych rodzin polskich. Warszawa 1862, t. 2.
  • Dworaczek; Genealogia, tablica t.144
  • T. Żychliński; Herbarz 23

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 184.
  2. ↑ Actum In Castro Sandomiriensi Sabbato Ante Festvm Sanctorvm Viti & Modesti Martyrvm Proximo, Anno Domini Millesimo Septingentesimo Qvarto, [b.n.s]