Jakub z Zaborowa
| ||
| Miejsce urodzenia | Zaborów | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | przed 21 lutego 1449 Kraków | |
| Miejsce pochówku | bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie | |
| Rektor Akademii Krakowskiej | ||
| Okres sprawowania | 1420-1421 1424-1425 1437 1444 1447 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | łacińskie | |
Jakub z Zaborowa lub Jakub Zaborowski herbu Kuszaba (zm. przed 21 lutego 1449 w Krakowie) – prawnik, pięciokrotny rektor Akademii Krakowskiej.
Życiorys
Pochodził z drobnej osiadłej na Mazowszu szlachty, był synem Piotra. W 1405 zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej. Został uczniem Łukasza z Wielkiego Koźmina uzyskując 7 marca 1412 tytuł magistra nauk wyzwolonych. Następnie pod kierunkiem Stanisława ze Skarbimierza rozpoczął studia prawnicze w 1420 uzyskując stopień doktora dekretów w semestrze zimowym 1420–1421 po raz pierwszy objął godność rektora uczelni. Był bliskim współpracownikiem biskupa krakowskiego Wojciecha Jastrzębca, w 1422 brał udział w procesie przeciwko Zakonowi krzyżackiemu. Do 1427 wykładał na Wydziale Prawa wyjechał następnie do Trydentu na zaproszenie biskupa trydenckiego Aleksandra. Do Krakowa i na Wydział Prawa powrócił jesienią 1429. Był prebendarzem kościoła św. Marii Magdaleny, w 1431 został kanonikiem katedralnym krakowskim, wraz z kapitułą opowiedział się za postanowieniami soboru w Bazylei. W latach 1442–1444 był prokuratorem dóbr kapituły katedralnej. Doposażył materialnie Wydział Prawa wraz z profesorem medycyny Janem Oszkowskiem w 1440 ufundował szpital mieszczący się przy kościele Sw. Ducha w Wiślicy. Zmarł kilka dni przed 21 lutego 1449 po długiej chorobie, pochowany został w katedrze wawelskiej.
Bibliografia
- Zofia Kozłowska-Budkowa "Jakub z Zaborowa (zm. 1449)" [w:] Polski Słownik Biograficzny tom X wyd. 1962-1964 s. 368-369
- Maciej Zdanek "Jakub Zaborowski z Zaborowa h. Kuszaba" [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364-1780" tom 1 wyd. 2015 s. 98-100
Media użyte na tej stronie
