Jama (bóstwo)

Tybetańskie przedstawienie Jamy.

Jama (skr. यम, yama) – hinduistyczny bóg śmierci i zmarłych, w mitologii wedyjskiej władca zaświatów^[1] , Pan Dharmy, strażnik kierunku (lokapala) południowego.

Można znaleźć wzmiankę o Jamie w kanonie palijskim, dzięki czemu wszedł do buddyzmu, mitologii chińskiej, tybetańskiej, koreańskiej i japońskiej.

Znaczenie

Bóg Jama bywa przedstawiany też jako :

• "sędzia zmarłych"^[2].
• władca pitryloki.

Postaci powiązane

• siostra: Jami
• posłańcy: sowa i gołąb^[3], dwa psy, Śmierć

Recepcja w literaturze hinduistycznej

• Rygweda zawiera 4 hymny kierowane bezpośrednio do Jamy^[4].
• Według mitu wedyjskiego Jama był najstarszym synem Wiwaswata, słońca i pierwszym śmiertelnikiem, który narodził się na ziemi i osiągnął świat niebiański (w późniejszym hinduizmie jednak twierdzono, iż tym człowiekiem był Manu). Wiwaswat mianował Jamę królem zmarłych. W religii nie odgrywa większej roli, ma natomiast duże znaczenie mitologiczne.
• Jama bywa identyfikowany z czasem^[5].

Recepcja w innych religiach

Jama indyjski porównywany jest z irańskim Jimą (Dżemszydem) i buddyjskim Yánluówángiem (Jamą).

Zobacz też

• Jam (bóg)

Przypisy