James Hanson

James Hanson

Pełne imię i nazwisko	James E. Hanson
Data i miejsce urodzenia	15 września 1988 Brisbane
Wzrost	183 cm
Masa ciała	104 kg
Rugby union
Pozycja	młynarz
Kariera juniorska
Lata Zespół UQ Rugby Football Club
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) UQ Rugby Football Club (klub) 2007 Melbourne Rebels (ARC) 6 (10) 2009 North Harbour (NPC) 7 (?) 2010– Reds (Super Rugby) 79 (35) 2014– Brisbane City (NRC) 1 (0)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2005  Australia U-18 5 (0) 2006–2007  Australia U-19 8 (20) 2008  Australia U-20 5 (5) 2012–  Australia 9 (0)
↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2015-05-31. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 2015-05-31.
Dorobek medalowy Mistrzostwa świata U-19 złoto Dubaj 2006 brąz Belfast 2007

James Hanson (ur. 15 września 1988 w Camperdown) – australijski rugbysta grający na pozycji młynarza, triumfator Super Rugby w sezonie 2011, reprezentant kraju, mistrz świata U-19 z 2006 roku.

Kariera klubowa

Uczęszczał do St Joseph's College, Gregory Terrace^[1]. Na poziomie klubowym związany był z UQ Rugby Football Club^{[2][3][4][5][6][7][8][9][10][11]}, z którym zwyciężał w rozgrywkach Queensland Premier Rugby w latach 2010, 2012 i 2014^[7][12][13]. W 2007 roku został przydzielony do drużyny Melbourne Rebels^[14], z którą doszedł do finału jedynego sezonu rozgrywek Australian Rugby Championship^[15], a indywidualnie zdobył wyróżnienie dla robiącego największe postępy zawodnika^[16]. W 2009 roku rozegrał siedem spotkań dla North Harbour w Air New Zealand Cup 2009^[17].

Pod koniec 2006 roku został przyjęty do Akademii Reds^[18] i spędził w niej dwa lata^{[5][19][20][21]}, w 2008 roku wziął też udział w szkoleniowym tournée do Europy^[22]. W seniorskim składzie Reds znajdował się od roku 2009^[6], a choć w pierwszym sezonie nie zaliczył żadnego występu^[23], debiut będący jedynym występem w sezonie zaliczył rok później^[7]. W kolejnych latach był stałym punktem zespołu rzadko opuszczającym spotkania, a jego najgroźniejszym rywalem do roli młynarza był Saia Faingaʻa^{[24][25][26][27]}. Największym sukcesem zespołu było zwycięstwo w Super Rugby w sezonie 2011^[28]. W 2013 roku zaliczył pięćdziesiąty występ w stanowych barwach^[29], tydzień później zagrał przeciw British and Irish Lions^[30], a w meczu tym doznał kontuzji karku, która zakończyła się ośmiomiesięczną rehabilitacją^[31][32].

W inauguracyjnej edycji National Rugby Championship został przydzielony do zespołu Brisbane City^[33], z uwagi na obowiązki w kadrze zagrał tylko w jednym spotkaniu^[27][34].

W maju 2015 roku ogłosił, że dwa kolejne sezony spędzi w Melbourne Rebels^[35][36].

Kariera reprezentacyjna

Był stypendystą stanowego^[37] i ogólnokrajowego programu National Talent Squad^[38] oraz Australian Institute of Sport^[39]. W stanowych barwach wystąpił w mistrzostwach kraju U-16 w 2004 roku wraz z Quade’em Cooperem, Brettem Gillespie, Willem Genią i Davidem Pocockiem zajmując trzecią lokatę^[40][41][42]. Rok później zdobył drugie miejsce w kategorii U-18^[43][44][45]. W 2006 roku występował natomiast w zespole U-19^[3][46].

Pociągnęło to za sobą powołania do narodowych reprezentacji juniorskich. W ramach kadry Australian Schoolboys^[47] wystąpił w pięciu z sześciu testmeczów rozegranych w roku 2005^[48][49]. W 2006 roku znalazł się w reprezentacji U-19^[50], która zwyciężyła w rozegranych w Dubaju mistrzostwach świata w tej kategorii wiekowej^[51]. Zagrał wówczas w trzech spotkaniach zdobywając trzy przyłożenia^{[52][53][54][55][56]}. Na tym turnieju znalazł się również rok później^[57] i wystąpił w podstawowym składzie we wszystkich pięciu spotkaniach zdobywając jedno przyłożenie^{[58][59][60][61][62]}. Australijczykom nie udało się jednak obronić tytułu, zdobyli natomiast brązowe medale^[63][64]. W 2008 roku został powołany przez selekcjonera reprezentacji U-20 Briana Melrose na inauguracyjne mistrzostwa świata juniorów^[65]. Na tych zawodach wystąpił we wszystkich pięciu spotkaniach^[66], a Australijczycy zajęli ostatecznie miejsce piąte^[67].

Pierwsze powołanie do seniorskiej kadry otrzymał w 2011 roku^[68]. Jedyny raz w meczowym składzie znalazł się w otwierającym sezon spotkaniu z Samoa^[69], ostatecznie jednak nie pojawił się na boisku^[70]. Wystąpił natomiast w meczu Australian Barbarians przeciwko Kanadzie^[71]. Kolejną szansę otrzymał rok później, gdy rękę złamał Saia Faingaʻa^[72], zadebiutował zatem z ławki rezerwowych w meczu przeciwko All Blacks^[73]. Był to jego jedyny występ w tym roku^[74], mimo iż wyjechał następnie z kadrą na tournée do Europy, był tam jednak trzecim młynarzem, za Tatafu Polota-Nau i Stephenem Moore'em^[75]. Został wymieniony w szerokiej kadrze przygotowującej się do sezonu 2013^[76], nie znalazł się jednak w wąskim składzie na testmecze z British and Irish Lions^[77]. Z tym przeciwnikiem zagrał w barwach Reds, a kontuzja odniesiona w tym spotkaniu wyeliminowała go do końca sezonu z walki o miejsce w składzie Wallabies^[31]. Nie był także uwzględniony w kadrze na testmecze w czerwcu 2014 roku^[78], będąc uważany za czwartego młynarza w kraju^[79]. Drogę do występów utorowały mu jednak kontuzje zawodników wyżej cenionych przez selekcjonerów^{[80][81][82][83]}. Po czterech spotkaniach The Rugby Championship 2014^[84], przeciw Springboks zaliczając pierwszy występ w wyjściowej piętnastce^[85], wziął także udział we wszystkich meczach kończącej sezon wyprawy do Europy^[86].

Varia

• Z Wallabies związani byli również jego wuj Tony Parker i kuzyn Brendan Cannon^[87][88].
• Studiował na University of Queensland^[16], otrzymywał także wyróżnienia sportowe^[89].

Przypisy

Bibliografia

• James Hanson – ESPN Scrum Profile (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2015-05-31].
• James Hanson – Wallabies Profile (ang.). rugby.com.au. [dostęp 2015-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
• James Hanson – Reds Profile (ang.). redsrugby.com.au. [dostęp 2015-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-29)].
• James Hanson – It's Rugby Profile (ang.). itsrugby.co.uk. [dostęp 2015-05-31].