James St Clair-Erskine (2. hrabia Rosslyn)

James St Clair-Erskine
Ilustracja
Data urodzenia

6 lutego 1762

Data śmierci

18 stycznia 1837

Lord przewodniczący Rady
Okres

od 15 grudnia 1834
do 8 kwietnia 1835

Poprzednik

lord Lansdowne

Następca

lord Lansdowne

James St Clair-Erskine, 2. hrabia Rosslyn GCB (ur. 6 lutego 1762, zm. 18 stycznia 1837) – brytyjski arystokrata, wojskowy i polityk, minister w rządach księcia Wellington i Roberta Peela.

Urodził się jako James Erskine. W 1789 r. zmienił nazwisko na St Clair-Erskine. Był synem sir Henry’ego Erskine’a, 5. baroneta, i Janet Wedderburn, siostry 1. hrabiego Rosslyn. Po śmierci ojca w 1765 r. James odziedziczył tytuł baroneta. Wykształcenie odebrał w Edinburgh High School oraz w Eton College.

W 1778 r. rozpoczął służbę w 21 pułku lekkich dragonów. W 1782 r. został asystentem adiutanta generalnego w Irlandii. W 1793 r. został adiutantem generalnym. Na tym stanowisku brał udział w oblężeniu Tulonu oraz kampanii na Korsyce. W 1795 r. został pułkownikiem i adiuntantem króla Jerzego III. W 1798 r. otrzymał stopień generała-majora, a w 1805 r. generała-porucznika. W tym samym roku został wysłany do Lizbony, gdzie miał ocenić konieczność brytyjskiej interwencji w obronie Portugalii. Ustalenia Erskine’a zaowocowały później wysłaniem na Półwysep Iberyjski korpusu generała Arthura Wellesleya. Erskine uczestniczył również w kampaniach w Danii i Holandii. W 1814 r. otrzymał stopień pełnego generała.

Od 1782 r. Erskine zasiadał w Izbie Gmin jako reprezentant okręgu Castle Rising. Od 1784 r. reprezentował okręg wyborczy Morpeth. W latach 1796-1805 był deputowanym z okręgu Dysart Burghs. Początkowo był związany ze stronnictwem wigów. Wspierał Charlesa Jamesa Foksa w jego krytyce premiera Pitta w sprawach Kompanii Wschodnioindyjskiej. Był jednym z inicjatorów impeachmentu Warrena Hastingsa.

W 1805 r., po śmierci wuja, odziedziczył tytuł 2. hrabiego Rosslyn i zasiadł w Izbie Lordów. W tym czasie zbliżył się do stronnictwa torysów. W 1829 r. został Lordem Tajnej Pieczęci w rządzie Wellingtona i pozostał na tym stanowisku do upadku rządu w 1830 r. W pierwszym rządzie Roberta Peela w latach 1834-1835 był Lordem Przewodniczącym Rady. Zmarł w 1837 r. Tytuł parowski odziedziczył jego syn, James.

Linki zewnętrzne

Życiorys

  • Robert Beatson, A Chronological Register of Both Houses of Parliament, Longman, Hurst, Res & Orme, Londyn, 1807
  • Concise Dictionary of National Biography, 1930
  • Lewis Namier i John Brooke, The History of Parliament: The House of Commons 1754-1790, HMSO, Londyn, 1964

Media użyte na tej stronie

Arthur Wellesley, 1st Duke of Wellington by Robert Home cropped.jpg
Arthur Wellesley, 1st Duke of Wellington, by Robert Home (died 1834). See source website for additional information.
Rosslyn2.JPG
Portrait of James St Clair-Erskine, 2nd Earl of Rosslyn