James Stirling (architekt)
Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1926 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 25 czerwca 1992 |
Narodowość | Wielka Brytania |
Dziedzina sztuki | Architektura |
Epoka | eklektyczny postmodernizm |
James Frazer Stirling (ur. 22 kwietnia 1926 w Glasgow – niekiedy podaje się rok 1924, zm. 25 czerwca 1992 w Londynie) – brytyjski architekt, przedstawiciel postmodernizmu, laureat Nagrody Pritzkera z 1981.
Młodość
James Stirling studiował architekturę w latach 1945–1950 na Uniwersytecie w Liverpoolu. W 1956 założył z Jamesem Gowanem biuro Stirling and Gowan. Twórczość Stirlinga w tym okresie utrzymywała się w formach późnego modernizmu, niekiedy była wyraźnie brutalistyczna. Najbardziej znaną realizacją biura jest wydział inżynierii Uniwersytetu w Leicesterze o charakterystycznych techniczno-geometrycznych formach. Charakter ten przejawia się też w często stosowanych przez Stirlinga linearnych przedstawieniach izometrycznych i perspektywach z lotu ptaka. Od 1963 Stirling sam prowadził biuro.
Kariera
W 1971 partnerem Stirlinga został Michael Wilford, już od roku 1960 współpracownik biura. W latach 70. XX w. styl Stirlinga zaczął się silnie zmieniać i zwracać ku eklektycznemu postmodernizmowi. Stirling chętnie stosował cytaty ze stylów historycznych, jak i architektury regionalnej.
Po śmierci Stirlinga w 1992 biuro przejął Michael Wilford. W ten sposób zrealizowano liczne nieukończone projekty, m.in. Państwową Akademię Muzyki i Sztuk Pięknych w Stuttgarcie.
Imieniem Stirlinga nazwano przyznawaną od 1996 brytyjską nagrodę architektoniczną.
Główne dzieła
- wydział inżynierii Uniwersytetu w Leicesterze, 1959-1963
- biblioteka wydziału historii Uniwersytetu Cambridge, 1964-1967
- akademik Uniwersytetu St Andrews, 1964-1968
- akademik Queen’s College w Oksfordzie (Florey Building), 1966-1971
- budynki mieszkalne w Runcorn New Town, 1967-1976
- budynek działu edukacji firmy Olivetti w Haslemere, 1969-1972
- rozbudowa Rice University w Houston w Teksasie
- Centrum Sztuk Wizualnych Cornell University w Ithace w stanie Nowy Jork, 1983-1988
- Galeria Państwowa i Teatr Kameralny w Stuttgarcie, 1979-1984
- Arthur M Sackler Museum Harvard University w Cambridge w stanie Massachusetts, 1979-1985
- Fogg Museum w Cambridge w stanie Massachusetts, 1979-1985
- Centrum Naukowe w Berlinie, 1979-1988
- Clore Gallery (rozbudowa Tate Gallery dla pomieszczenia zbiorów obrazów Williama Turnera) w Londynie, 1980-1985
- biurowiec i fabryka B. Braun Melsungen AG w Melsungen, 1980-1990 (z Walterem Nägelim)
- Tate Gallery w Liverpoolu, 1984-1988
- Państwowa Akademia Muzyki i Sztuk Pięknych w Stuttgarcie, 1993-1994 (realizacja pośmiertna przez M. Willforda)
Linki zewnętrzne
- Nagroda Pritzkera – James Stirling. pritzkerprize.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-31)].
- James Stirling (architekt) – strona w serwisie ArchINFORM (ang. • niem.)
- ISNI: 0000 0001 2281 0272
- VIAF: 64803040
- ULAN: 500013910
- LCCN: n50011371
- GND: 118755382
- NDL: 00457763
- LIBRIS: vs69gcrd1qqckbr
- BnF: 120663150
- SUDOC: 028929144
- NKC: jo2014839266
- BNE: XX892081
- NTA: 071323287
- NUKAT: n98010278
- OBIN: 51331
- J9U: 987007451092005171
- CANTIC: a11280748
- CONOR: 54856035
- KRNLK: KAC200300748
- WorldCat: lccn-n50011371
Media użyte na tej stronie
Autor: Gorup de Besanez, Licencja: CC BY-SA 3.0
L'architetto britannico James Stirling all'inaugurazione della 'libreria' ai Giardini della Biennale di Venezia