Jan Łoś
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | Polski językoznawca, slawista, profesor UJ. |
![]() |
Jan Nepomucen Bonifacy Łoś (ur. 14 maja 1860 w Kielcach, zm. 10 listopada 1928 w Krakowie) – polski językoznawca, slawista, od 1902 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1923–1924 rektor tegoż; twórca gramatyki historycznej języka polskiego, autor fundamentalnej Gramatyki polskiej (1922–1927) i monografii Wiersze polskie w ich dziejowym rozwoju (1920)[1]. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[2] (pas 27).
Główne publikacje
- Zarys historii języka polskiego (1913–1914)
- Wiersze polskie w ich dziejowym rozwoju (1920)
- Początki piśmiennictwa polskiego (1922)
- Gramatyka starosłowiańska (1922)
- Gramatyka polska (t. I, II, III, 1922–1927)
- Krótka gramatyka historyczna języka polskiego (1927)
Przypisy
- ↑ Wiktor J. Darasz, Jan Łoś jako wersolog – spojrzenie po latach, Język Polski, 1/2008.
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 173, ISBN 978-83-233-4527-5 .
Bibliografia
- Encyklopedia Krakowa, Kraków 2000.
- Wiktor J. Darasz, Jan Łoś jako wersolog – spojrzenie po latach, Język Polski, 1/2008.
Linki zewnętrzne
- Kolekcja Jana Łosia w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
zdjęcie z książki PL
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Jana Łosia na Cmentarzu Rakowickim
zdjęcie z książki PL