Jan Łubieński
 Łubieński Hrabia | |
| Rodzina | Łubieńscy herbu Pomian |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 grudnia 1788 Szczytniki |
| Data i miejsce śmierci | 26 czerwca 1878 Warszawa |
| Ojciec | Feliks Franciszek Łubieński |
| Matka | Tekla Bielińska |
| Żona | Anna Klicka |
| Dzieci | Stanisław Feliks |
Jan Łubieński herbu Pomian (ur. 27 grudnia 1788 w Szczytnikach, zm. 26 czerwca 1878 w Warszawie) – poseł na sejm, sędzia Sądu Najwyższej Instancji Królestwa Kongresowego w 1834 roku[1], radca Rady Departamentowej departamentu warszawskiego Księstwa Warszawskiego z powiatu sochaczewskiego w 1811 roku[2] sędzia pokoju, ekonomista, generał pospolitego ruszenia, działacz filantropijny.
Syn Feliksa i Tekli Bielińskiej, brat: Tomasza, Piotra, Tadeusza, Józefa, Henryka i Róży Sobańskiej.
Otrzymał wykształcenie domowe uzupełnione w 1801 pobytem w Wiedniu w towarzystwie starszych braci. Po wkroczeniu wojsk francuskich na ziemie polskie 18-letni młodzieniec, obwołany generałem pospolitego ruszenia ziemi rawskiej. W początkach lutego zdobył szturmem Szczecinek. Wiosną 1807 wrócił do gospodarki w rodzinnym Guzowie. W 1809 został mianowany jednym z dyrektorów stolicy, którzy mieli zorganizować miejscową gwardię i utrzymać spokój w mieście prosił jednak o zwolnienie go z tego stanowiska. W latach 1810–1813 był konsyliarzem z departamentu warszawskiego w Głównej Izbie Obrachunkowej, a dzięki staraniom ojca posłował na sejmy 1811 i 1812. Ożenił się 7 grudnia 1810 w Okuniewie z Anną Klicką (zm.1837), córką Stanisława. Był właścicielem Okuniewa, dzierżawił od teścia Młodzianów w płockiem, dbając o uprzemysłowienie tych dóbr. Drugą jego żoną w 1843 została Izabela Michałowska[3]
W 1817 roku był marszałkiem sejmikowym powiatu stanisławowskiego województwa mazowieckiego[4]. W latach 1825–1830 był sędzią pokoju w powiecie stanisławowskim. Brat Henryk wprowadził go w 1829 do zarządu Towarzystwa Wyrobów Zbożowych, a w 1830 do Towarzystwa Wyrobów Lnianych,został też członkiem domu handlowego Bracia Łubieńscy i Spółka. Po wybuchu powstania listopadowego organizował magazyny żywnościowe, a następnie został intendentem generalnym armii, po Konstantym Wolickim. W 1832 wycofał się wówczas z życia publicznego i ograniczył do działalności filantropijnej. Po ustanowieniu w 1842 Rady Głównej Opiekuńczej zakładów dobroczynnych przez wiele lat był jej członkiem. W 1858 został członkiem Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim[5]. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Pod katakumbami-1-63/64)[6].
Bibliografia
- Maria Manteufflowa "Łubieński Jan (1788-1878)" [w] Polski Słownik Biograficzny Tom XVIII wyd. 1973 str. 485-486 wersja elektroniczna
Przypisy
- ↑ Nowy kalendarzyk polityczny na rok 1834, Warszawa, s. 288.
- ↑ Kalendarzyk Polityczny Piiarski na Rok ..., 1811, Warszawa 1811, s. 205.
- ↑ dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
- ↑ dodatek do nr 82 Gazety Korespondenta, 14 października 1817, s. 1786.
- ↑ Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 2, Warszawa 1858, s. 8.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ŁUBIEŃSCY I MIELŻYŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2021-05-27].
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Łubieński hrabia