Jan Łukasiewicz (pilot)
![]() Kapitan Jan Łukasiewicz (ze zbiorów NAC) | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 22 grudnia 1900 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 stycznia 1934 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1919–1934 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | 4 Dywizja Strzelców Polskich (WP na Wschodzie), |
Stanowiska | młodszy oficer, instruktor, oblatywacz, oficer taktyczny eskadry, dowódca plutonu treningowego (w 6 PL), |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/21/PZL_P7.jpg/240px-PZL_P7.jpg)
Jan Łukasiewicz (ur. 22 grudnia 1900 w Czerniowcach na Bukowinie, zm. 3 stycznia 1934 w Edwinowie) – kapitan pilot Wojska Polskiego.
Życiorys
Jan Łukasiewicz pochodził z rodziny ormiańskiej. Był synem Ludwika i Wilhelminy z Kierekjartów. Zdał maturę 2 marca 1918 roku w Wiedniu. W kwietniu 1919 roku wstąpił jako ochotnik do 4 Dywizji gen. Żeligowskiego. Od 5 kwietnia do 7 listopada 1921 roku był uczniem XIII klasy Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty w Bydgoszczy. W 1922 roku został mianowany na stopień podporucznika i wcielony do 6 pułku strzelców podhalańskich.
Wystąpił o odkomenderowanie do Szkoły Pilotów w Bydgoszczy, skąd, po ukończonym kursie pilotażu, w 1924 roku został skierowany na praktykę do 2 pułku lotniczego w Krakowie, po odbyciu której przeniesiono go do 6 pułku lotniczego we Lwowie, w którym służył do 17 maja 1928 roku, na stanowiskach młodszego oficera, instruktora, oblatywacza, oficera taktycznego eskadry i dowódcy plutonu treningowego.
W 1928 roku został odkomenderowany na kurs pilotażu myśliwskiego w 3 pułku lotniczym, po którego ukończeniu przeszedł do służby w Lotniczej Szkoły Strzelania i Bombardowania w Grudziądzu, gdzie pełnił funkcje dowódcy plutonu, a następnie eskadry szkolnej i instruktora pilotażu. 20 marca 1933 roku został mianowany dowódcą 141 eskadry myśliwskiej w 4 pułku lotniczym w Toruniu.
Zginął śmiercią lotnika 3 stycznia 1934 roku w czasie lotu na samolocie PZL P.7 nr 6-83, w wypadku w majątku Edwinowo. Szczegóły wypadku opisywała prasa[1].
Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie (kwatera 46, grób 139)[2].
Awanse
- plutonowy – 1918
- podporucznik – 1922
- porucznik – 15 maja 1924
- kapitan – 12 marca 1933 ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 35. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[3]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych[4]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[5][4]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[6]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[6]
- Odznaka Pilota[6]
- Państwowa Odznaka Sportowa[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[6]
Upamiętnienie
W Czerniowcach, miejscu urodzenia Łukasiewicza, na miejscowym cmentarzu znajduje się jego symboliczny grób[7].
Przypisy
- ↑ Samolot runął na dach stodoły pod Inowrocławiem. Pilot zabity – aparat zniszczony. „Ilustrowany Kuryer Codzienny”. 5, 1934-01-05.
- ↑ Popiel 1987 ↓, s. 47.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 marca 1933 roku, s. 48.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 238.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ a b c d e Na podstawie fotografii [1].
- ↑ Profil Jana Łukasiewicza na stronie niebieskaeskadra.pl. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2014-12-26].
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Łukasiewicz Jan – kapitan pilot. W: Adam Popiel: Pamięci poległych lotników 1933–1939. T. 32. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1987, s. 46–47, seria: Biblioteczka Skrzydlatej Polski. ISBN 83-206-0613-6.
- Profil Jana Łukasiewicza na stronie niebieskaeskadra.pl. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2014-12-26].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik porucznika Sił Powietrznych RP (obecnie).
Naramiennik kapitana polskiego lotnictwa wojskowego (II Wojna Światowa).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Kapitan pilot Jan Łukasiewicz, zdjęcie opublikowane w związku ze śmiercią w wypadku lotniczym
PZL P.7 Polish fighter
Baretka: Order Korony Rumunii (model 1881) – Oficer – Królestwo Rumunii.