Jan Anasiewicz

Jan Anasiewicz
Ilustracja
kapitan artylerii kapitan artylerii
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1908
Mochowo, Królestwo Kongresowe

Data i miejsce śmierci

między 4 a 7 kwietnia 1940
Katyń, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1927-1940

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii

Stanowiska

instruktor baterii

Główne wojny i bitwy

Kampania wrześniowa

Odznaczenia
Państwowa Odznaka Sportowa Brązowa „Odznaka za Sprawność PZN” Srebrna „Odznaka za Sprawność PZN”

Jan Anasiewicz (ur. 15 lipca 1908 w Mochowie, zm. między 4 a 7 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Walentego i Klary z domu Kobylińskiej. Wujem (bratem matki) Jana Anasiewicza był ksiądz Kacper Kobyliński.

24 maja 1927 zdał maturę typu humanistycznego w Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku[1].

W lipcu 1927 za zgodą rodziców wstąpił do Wojska Polskiego. W czerwcu 1928 w stopniu kaprala podchorążego ukończył Kurs Unitarny Szkoły Podchorążych Piechoty w Komorowie, a dwa lata później Szkołę Podchorążych Artylerii w Toruniu. 15 sierpnia 1930 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1930 i 78. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a minister spraw wojskowych wcielił do 17 pułku artylerii lekkiej w Gnieźnie[2]. Został awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933. 15 września 1935 przeniesiono go na dodatkowe przeszkolenie do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 i 92. lokatą w korpusie oficerów artylerii[3][4]. W tym czasie pełnił służbę w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii na stanowisku instruktora 1 baterii szkolnej[5].

We wrześniu 1939 prawdopodobnie przydzielono go do Ośrodka Zapasowego Artylerii nr 2. Po 17 września 1939 dostał się do niewoli radzieckiej. Osadzono go w obozie w Kozielsku. Jego nazwisko figuruje na liście wywózkowej z 3 kwietnia 1940. Między 4 a 7 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w katyńskim lesie[6]. W czasie ekshumacji wiosną 1943. jego zwłoki oznaczono numerem 1942.

23 czerwca 1936 Jan Anasiewicz zawarł związek małżeński z Jadwigą Teresą Kotecką[1]. Jego bratem ciotecznym był Michał Kobyliński, kierownik szkoły powszechnej w Golinie, porucznik rezerwy piechoty, współwięzień obozu w Kozielsku, również zamordowany w Katyniu.

Upamiętnienie

Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło 5 października 2007 awansował pośmiertnie kpt. Jana Anasiewicza na stopień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów[7].

Prezydent RP na Uchodźstwie w Londynie Stanisław Ostrowski nadał dekretem z dnia 11 listopada 1976 zbiorowo krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) żołnierzom polskim zgładzonym w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, dla upamiętnienia ofiary ich życia, w imię Niepodległości Polski. Krzyż został zawieszony na Pomniku Katyńskim w Londynie.

1 stycznia 1986 Minister Spraw Wojskowych, ppłk dypl. inż. Jerzy Przemysław Morawicz nadał odznakę pamiątkową Krzyż Kampanii Wrześniowej wszystkim Polakom – ofiarom zbrodni w Katyniu.

Odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e Witomiła Wołk-Jezierska, Wołyńska i mazowiecka szkoły podchorążych rezerwy artylerii, 2010, s. 193.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1930 roku, s. 276.
  3. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 489.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 182.
  5. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 469.
  6. Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 141.
  7. Katyń - lista osób zamordowanych mianowanych pośmiertnie na wyższe stopnie, 5 października 2007 [dostęp 2020-07-23].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Odznaka za Sprawność PZN.jpg
Odznaka za Sprawność PZN
Jan Anasiewicz.jpg
Jan Anasiewicz
PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Państwowa Odznaka Sportowa.jpg
Autor: Pnapora, Licencja: CC BY-SA 4.0
Państwowa Odznaka Sportowa