Jan Antoni Jacek Boucharenc de Chaumeils
prezbiter i męczennik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja | 17 października 1926 |
Wspomnienie | 2 września |
Jan Antoni Jacek Boucharenc de Chaumeils, (fra) Jean-Antoine-Hyacinthe Boucharenc de Chaumeils (ur. 7 czerwca 1738 w Pradelle, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara antykatolickich prześladowań okresu rewolucji francuskiej[1][2][3].
Po ukończeniu studiów na paryskiej Sorbonie w 1762 roku otrzymał święcenia kapłańskie[4]. W toku dalszych studiów teologicznych w 1773 roku uzyskał doktorat[4]. Pracował następnie w seminarium św. Marcelego, gdzie od 1775 roku był rektorem[4]. W siedem lat później został mianowany wikariuszem generalnym w Viviers[4]. W okresie gdy w rewolucyjnej Francji nasiliło się prześladowanie katolików, został aresztowany, a następnie przewieziony do klasztoru karmelitów i 2 września 1792 roku został tam zamordowany[2][5][4]. Był jednym z oddanych przez komisarza Violette`a w ręce zgromadzonego tłumu odmawiających złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru, zasieczonych szablami i bagnetami, a którzy uszli z rozpoczętej wcześniej masakry w ogrodzie[2][5]. Ofiary mordu zostały pochowane w zbiorowych mogiłach na terenie cmentarza Vaugirard, część z nich wrzucono do studni klasztornej, a po ekshumacji w 1867 roku ich relikwie spoczęły w krypcie kościoła karmelitów[6][7]. Był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych, ofiar nienawiści do wiary (łac) odium fidei[5][8].
Dzienna rocznica śmierci jest dniem, kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[3].
Jan Antoni Jacek Boucharenc de Chaumeils znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października1926[9][5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Martyrs during the French Revolution [2 († 1792-1799)] (ang.). [dostęp 2012-08-30].
- ↑ a b c H. Fros, Księga imion i świętych, s. 326
- ↑ a b Fabio Arduino: Beati Giovanni Maria du Lau d'Alleman, Francesco Giuseppe e Pietro Ludovico de la Rochefoucauld e compagni (wł.). [dostęp 2012-09-01].
- ↑ a b c d e H. Fros, Księga imion i świętych, s. 327
- ↑ a b c d H. Fros, Księga imion i świętych, s. 324
- ↑ Kathleen Gilmour: The Church, spotless bride of Christ, became resplendent with bright new crowns of martyrdom.” (Acts of Martyrdom) (ang.). [dostęp 2012-09-01].
- ↑ Bienheureux Ambroise-Augustin CHEVREUX, René-Julien MASSY, Louis BARREAU de la TOUCHE, et leurs compagnons, martyrs. (fr.). 1 września 2012. [dostęp 2012-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
- ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
- ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników — ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2012-09-01].