Jan Babiński
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | chemik, inż. cukrownik, wykładowca akademicki |
Jan Józef Babiński (ur. 15 maja 1873 w Mizoczu w guberni wołyńskiej, zm. 12 lipca 1921 w Warszawie) – polski chemik, inżynier cukrownik, wykładowca akademicki.
Syn Włodzimierza i Marii z Wesołowskich. Ukończył szkołę realną w Równem i Wydział Chemiczny Politechniki Ryskiej. W trakcie studiów został przyjęty do korporacji akademickiej Arkonia. W latach 1900–1905 kontynuował kształcenie na Uniwersytecie w Lipsku uzyskując tytuł doktora filozofii.
W latach 1908–1911 wykładowca chemii na Wyższych Kursach Rolniczych oraz w 1910 na wydziale technicznym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie[1]. Od 1911 do 1921 kierownik Centralnego Laboratorium Cukrowniczego w Warszawie. W 1912 organizator kursów akademickich dla cukrowników. W 1915 współorganizator Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej, gdzie wykładał w latach 1918–1919. Autor prac głównie z dziedziny cukrownictwa i chemii węglowodanów. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 220-5-19)[2].
Przypisy
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Jan Józef Babiński, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-07-08].
Bibliografia
- „Księga Pamiątkowa Arkonii 1879 – 1929”
- Arkadiusz Janicki: Studenci polscy na Politechnice Ryskiej w latach 1862-1918. T. 2,. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2005. ISBN 83-7326-283-0.
Literatura uzupełniająca
- Zygmunt Przyrembel, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 195.
Linki zewnętrzne
- Prace Jana Babińskiego w bibliotece Polona