Jan Baliński (pilot)
kapitan | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska | zastępca dowódcy eskadry |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Jan Baliński (ur. 6 sierpnia 1909, zm. 5 września 1939) – kapitan obserwator Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
15 sierpnia 1930, po ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty, Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1930 i 215. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 43 pułku piechoty w Dubnie[1][2][3]. 22 lutego 1934 został awansowany na porucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1934 i 53. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. W grudniu 1934 został przeniesiony z 43 pp do 2 pułku lotniczego w Krakowie[5][6]. Po ukończeniu kursu obserwatorów w CWL-1 w Dęblinie został przydzielony do 1 pułku lotniczego w Warszawie[7]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 45. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[8]. W tym samym miesiącu był zastępcą dowódcy 212 eskadry bombowej[9].
Od 3 września 1939 roku, po ciężkim zranieniu dowódcy eskadry, kpt. pilota Stanisława Taras-Wołkowińskiego przejął obowiązki dowódcy 212 eskadry bombowej.
5 września 1939 roku wystartował na samolocie transportowym Fokker F.VII z załogą: plut. pil. Julian Pieniążek, kpr. Stefan Gadomski i kpr. Bolesław Szczepański z lotniska Kuciny pod Łodzią. Wkrótce po starcie samolot Fokker został zaatakowany przez kilka samolotów niemieckich Messerschmittów Bf 109. Maszyna została zestrzelona i plut. Pieniążek awaryjnie lądował w okolicach Puczniewa. Cała załoga uratowała się, natomiast kapitan Jan Baliński został ciężko raniony pociskami wroga i po przewiezieniu do szpitala w Łodzi zmarł tego samego dnia wieczorem. Został pochowany na cmentarzu Doły w Łodzi[7].
Pośmiertnie odznaczono go Orderem Virtuti Militari[7].
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 15 sierpnia 1930 roku, s. 274.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 128, 573.
- ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 139.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 23 lutego 1934 roku, s. 75.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 260.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 138.
- ↑ a b c Cumft i Kujawa 1989 ↓, s. 104.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 212.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 775.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty 1 lipca 1933. Warszawa: Przegląd Piechoty, 1933.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Naramiennik porucznika Sił Powietrznych RP (obecnie).
Naramiennik kapitana polskiego lotnictwa wojskowego (II Wojna Światowa).