Jan Bernard Bonifacio

Jan Bernard Bonifacio
Ilustracja
Jan Bernard Bonifacio
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1517
Neapol

Data i miejsce śmierci

24 marca 1597
Gdańsk

Zawód, zajęcie

bibliofil podróżnik, fundator

Tablica upamiętniająca Jana Bernarda Bonifacio na gmachu Biblioteki Gdańskiej PAN.

Jan Bernard Bonifacio, markiz Orii, wł. Giovanni Bernardino Bonifacio, marchese d’Oria (ur. 10 kwietnia 1517 w Neapolu, zm. 24 marca 1597 w Gdańsku) – włoski humanista, bibliofil, podróżnik, fundator Biblioteki Rady Miejskiej w Gdańsku.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Roberta Bonifacio, od 1500 noszącego tytuł markiza Orii. Po śmierci ojca odziedziczył w 1536 spory majątek wraz z tytułem, zamkiem Oria i miejscowościami Casalnuovo i Francavilla w Apulii. Bardziej interesowały go jednak książki: rozczytywał się w pismach autorów starożytnych, ale także sobie współczesnych (był wielbicielem Erazma z Rotterdamu). Sympatyzował ze zwolennikami reformacji, co sprowadziło na niego niebezpieczeństwo prześladowań i wpłynęło na decyzję o emigracji. W 1557 porzucił swe włości i – po nieudanej próbie osiedlenia się w Wenecji – rozpoczął życie tułacza. Przez ponad 30 lat stale zmieniał miejsce pobytu, krążąc pomiędzy różnymi miastami Europy, zawitał również kilkakrotnie do Polski (po raz pierwszy w 1560) i na Litwę. Wszędzie kontaktował się ze środowiskami humanistów i zwolenników reformacji. Zgromadził pokaźny księgozbiór, w którym – obok dzieł starożytnych i różnych wydań Biblii – wiele było dzieł autorów protestanckich.

25 sierpnia 1591 spotkała go katastrofa: podczas podróży morskiej z Anglii, żaglowiec wiozący Bonifacia i jego księgozbiór uległ wypadkowi w porcie gdańskim. Wprawdzie większość książek udało się wydobyć z wody, ale ich właściciel utracił wzrok i musiał zrezygnować z dalszej podróży. 28 września 1591 ofiarował swój księgozbiór miejskiemu Gimnazjum, a w zamian otrzymał mieszkanie (pokój z przedsionkiem, czyli dawną celę klasztorną) w gmachu gimnazjalnym (byłym klasztorze franciszkanów) wraz z dożywotnią sumą na utrzymanie. 22 czerwca 1596 oficjalnie udostępniono jego bibliotekę pod nazwą Bibliotheca Senatus Gedanensis – Biblioteka Rady Miejskiej w Gdańsku. On sam zmarł w swojej gdańskiej celi kilka miesięcy później. Pochowano go w sąsiadującym z Gimnazjum i Biblioteką kościele św. Trójcy, gdzie upamiętnia go, zachowane do dziś płaskorzeźbione epitafium.

Jest patronem dzwonu ais3 carillonu Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku[1].

Przypisy

  1. Carillony. gedanopedia.pl. [dostęp 2019-02-24].

Bibliografia

  • Irena Fabiani-Madeyska: Fundator Biblioteki Gdańskiej 1596, Jan Bernard Bonifacio markiz Orii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991. ISBN 83-04-03741-6.


Media użyte na tej stronie

Plaque for Jan Bernard Bonifacio at Gdańsk Library of Polish Academy of Sciences.jpg
Autor: Starscream, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tablica upamiętniająca Jana Bernarda Bonifacio (Giovanni Bernardino Bonifacio) na ścianie Biblioteki Gdańskiej Polskiej Akademii Nauk. Był fundatorem Biblioteki Rady Miejskiej w Gdańsku. (Bibliotheca Senatus Gedanensis).
Holy Trinity church in Gdańsk112.JPG
Autor: Kresspahl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kościół św. Trójcy w Gdańsku, Epitafium Jana Bernarda Bonifacia, fundatora Biblioteki Gdańskiej