Jan Blinowski

Ten artykuł od 2015-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Grób Jana Blinowskiego na Cmentarzu na Służewie przy ul.Renety

Jan Blinowski (ur. 20 października 1939, zm. 26 października 2002) – polski fizyk teoretyk, profesor nauk fizycznych.

Życiorys

Absolwent Wydziału Matematyki i Fizyki UW. Od 1988 profesor w Uniwersytecie Warszawskim. Wieloletni kierownik Zakładu Teorii Ciała Stałego w Instytucie Fizyki Teoretycznej Wydziału Fizyki i przewodniczący Rady Naukowej tego instytutu[1].

Autor ponad 60 oryginalnych publikacji naukowych z zakresu fizyki ciała stałego. Najważniejsze osiągnięcia badawcze: przewodnictwo hoppingowe w półprzewodnikach domieszkowanych, struktura pasmowa interkalowanego grafitu, oddziaływania spinowe w półprzewodnikach półmagnetycznych, sprzężenia między warstwami magnetycznymi w niskowymiarowych strukturach półprzewodnikowych.

Zajmował się problematyką edukacji. W latach 80. współpracował w tej dziedzinie z konwersatorium „Doświadczenie i Przyszłość” (DiP). Działał w Interdivisional Group on Education i był członkiem Rady Edukacyjnej Europejskiego Towarzystwa Fizycznego oraz Kolegium Redakcyjnego czasopisma „Fizyka w szkole”. Jest autorem bardzo popularnego repetytorium „Fizyka dla kandydatów na wyższe uczelnie” (1) i podręczników dla liceum (2,3,4).

W latach 1995-99 był członkiem Komisji Półprzewodników Międzynarodowej Unii Fizyki Czystej i Stosowanej (IUPAP).

Publikacje

  1. Jan Blinowski, Jarosław Trylski „Fizyka dla kandydatów na wyższe uczelnie”, PWN, Warszawa 1973
  2. Aleksandra Blinowska-Kroh, Jan Blinowski, Waldemar Gorzkowski, „Fale, cząstki, atomy”, książka pomocnicza dla uczniów i nauczycieli, WSiP, Warszawa, 1977
  3. Jan Blinowski, „Samochodem przez fizykę” cz. I, II, III, Oficyna Edukacyjna K. Pazdro, Warszawa 1996, 1997, 1998
  4. Jan Blinowski, Włodzimierz Zielicz, „Fizyka i astronomia” – cz. 1, WSiP, Warszawa 2002
  5. Jan Blinowski, Jan Gaj, Andrzej Szymacha, Włodzimierz Zielicz, „Fizyka i astronomia” – cz. 2, WSiP, Warszawa 2003

Przypisy

  1. ↑ Strona Wydziału Fizyki UW [1]

Bibliografia

  • Prof. dr hab. Jan Blinowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2015-05-31].
  • P.Kacman, Wspomnienia: Jan Blinowski (1939-2001), Postępy Fizyki 54, 213 (2003)

Media użyte na tej stronie

Jan Blinowski grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY 4.0
Grób Jana Blinowskiego na Cmentarzu na Służewie przy ul.Renety