Jan Bronisław Biesiadecki
Jan Bronisław Biesiadecki (ur. 10 lutego 1898 w Zarzyszczach, pow. żółkiewski, zm. kwiecień 1940, Charków) – porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, leśniczy, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Władysława i Zofii z domu Siemiganowska.
W 1916 został powołany do armii austriackiej. Na froncie serbskim walczył do 17 października 1918, jako dowódca plutonu w stopniu kaprala.
Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego i zweryfikowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów. W 1921 roku został przeniesiony do rezerwy.
W okresie międzywojennym był leśniczym w Romanowie, powiat Bóbrka. W rezerwie został przydzielony do 40 pułku piechoty, tam też odbywał ćwiczenia. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 1377. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1].
W 1939 roku dostał się do niewoli sowieckiej. Jan Biesiadecki w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w bezimiennej mogile zbiorowej. Obecnie jego szczątki spoczywają w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie na stopień kapitana[2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 4758[3]
- Krzyż Walecznych
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 618.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s.28.
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, str. 24.
- K. Banaszek, W. K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000, s.28.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Rocznik Oficerski 1923 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1923, str. 139, 572;
- Rocznik Oficerski 1924 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1924, str. 133, 488;
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1934, str. 37, 488;
- Ogrody Wspomnień - Jan Bronisław Biesiadecki
Media użyte na tej stronie
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.Baretka: Krzyż Walecznych (1920).