Jan Brzozowski-Haluch
| ||
 | ||
 pułkownik saperów | ||
| Data i miejsce urodzenia | 8 października 1883 Siary | |
| Data i miejsce śmierci | 17 grudnia 1941 Lwów | |
| Przebieg służby | ||
| Lata służby | do 1921 | |
| Siły zbrojne |  Armia Austro-Węgier  Wojsko Polskie | |
| Jednostki | Naczelne Dowództwo WP | |
| Stanowiska | szef oddziału szef kolejnictwa polowego | |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka | |
| Odznaczenia | ||
  | ||
Jan Adam Haluch-Brzozowski (ur. 8 października 1883 w Siarach, zm. 17 grudnia 1941 we Lwowie) – kolejarz, polityk i przemysłowiec, pułkownik saperów Wojska Polskiego, poseł na Sejm III kadencji (1930-1935) oraz Prezydent Lwowa (1930-1931).
Życiorys
Z wykształcenia inżynier, absolwent politechniki we Lwowie (absolutorium – 1907, egzamin rządowy – 1911 zakończony uzyskaniem tytułu inżyniera). Po ukończeniu studiów pracował jako inżynier kolejowy w Krakowie. Podczas I wojny światowej został zmobilizowany do cesarskiej i królewskiej armii. W marcu 1915 roku, po zakończeniu oblężenia i kapitulacji Twierdzy Przemyśl, dostał się do rosyjskiej niewoli.
Od 1918 roku służył w Wojsku Polskim. W marcu 1919 roku, w stopniu podpułkownika, został szefem Oddziału III Kolejowego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. W lutym 1920 roku został szefem Szefostwa Kolejnictwa Polowego Naczelnego Dowództwa WP[1]. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w wojskach kolejowych, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[2]. Od 1 czerwca 1921 roku jego oddziałem macierzystym był 1 pułk wojsk kolejowych w Krakowie[3]. 14 maja 1921 roku został przeniesiony do rezerwy[4].
Zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów rezerwy kolejowych. Później przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy inżynierii i saperów. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do 1 batalionu mostów kolejowych w Krakowie[5].
Następnie pracował na kolei, pełniąc m.in. funkcję naczelnika wydziału Dyrekcji PKP we Lwowie i prezesa Lwowskiej Dyrekcji Kolejowej. Pod koniec lat 20. przeszedł do pracy w przemyśle naftowym, gdzie pełnił m.in. funkcję Wiceprezesa Związku Przemysłowców Naftowych a następnie prezesa Rady Nadzorczej Banku Naftowego.
W latach 1930-1935 zasiadał jako poseł w Sejmie RP z ramienia Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, ponadto piastował urząd prezydenta miasta Lwowa od 5 czerwca 1930 do listopada 1931.
Informacja[6], jakoby w latach trzydziestych był prezesem Izby Przemysłowo-Handlowej w Warszawie jest błędna, ponieważ w tym czasie zasiadał w Izbie Przemysłowo-Handlowej we Lwowie[7]. Zaś prezesem Izby warszawskiej był Czesław Klarner.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (8 kwietnia 1921)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1922)[8]
Przypisy
- ↑ Regina Czarnecka, Organizacja Sztabu Generalnego WP (Naczelnego Dowództwa WP) w latach 1918-1921, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 26 z 2003.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 26 z 14 lipca 1920 roku, poz. 656.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 369, 570.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 4 czerwca 1921 roku, s. 1027.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 163, 689.
- ↑ Baza Biblioteki Sejmowej
- ↑ Zarządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 marca 1929 r. w sprawie mianowania radców do Izby Przemysłowo-Handlowej we Lwowie (Monitor Polski 1929 Nr 82, poz. 185).
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 23.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- „Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej” pod red. Jacka M. Majchrowskiego. Warszawa 1994
- Jan Haluch-Brzozowski w: bazie polskich parlamentarzystów Biblioteki Sejmowej
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Autor: Igor Monchuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Гробниця у якій похований Ян Галюх-Бжозовський. Личаківський цвинтар ,поле № 3.
Autor: Jan Brzozowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jan Brzozowski-Haluch (pierwszy z prawej) - dekoracja Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari 8 kwietnia 1921.
Współczesny herb wielki Lwowa
Herb Lwowa używany pod zaborem Austriackim — zatwierdzony przez cesarza Józefa II Habsburga 6 listopada 1789
Prezydent Lwowa (1930-31)
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).