Jan Czerkawski

Jan Czerkawski

Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1939 Kalisz
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 2007 Lublin
Profesor zwyczjany, doktor habilitowany
Alma Mater	Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Profesura	1998
Zatrudnienie
Uczelnia	Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Odznaczenia

Jan Czerkawski (ur. 24 czerwca 1939 w Kaliszu, zm. 11 stycznia 2007) – polski historyk filozofii, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, członek Komitetu Nauk Filozoficznych PAN, oraz członek Komitetu Redakcyjnego „Roczników Filozoficznych”. Autor blisko 80 prac naukowych.

Życiorys

Pochodził z niezamożnej rodziny robotniczej, miał troje rodzeństwa. W latach 1959–1964 studiował na Wydziale Filozoficznym KUL-u, gdzie później został asystentem w Katedrze Historii Filozofii Średniowiecznej i Nowożytnej. W 1968 obronił doktorat i został adiunktem. Habilitował się w 1975, a w latach 1976–1991 był docentem Katedry Historii Filozofii Średniowiecznej i Nowożytnej, piastując również funkcję kierownika. W latach 1980–1983 był prodziekanem Wydziału Filozofii KUL, a od 1980 kierował Zakładem Historii Filozofii tegoż uniwersytetu. Od 1991 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1998 zwyczajnym w dziedzinie historii filozofii.

W 2000 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Według Macieja Sobieraja był tajnym współpracownikiem SB jako TW „Augustyn” i TW „Michał”^[2].

Grób prof. Jana Czerkawskiego na cmentarzu przy ulicy Lipowej

Wybrana bibliografia

• 1978: Z dziejów myśli św. Tomasza z Akwinu
• 1992: Humanizm i scholastyka. Studia z dziejów kultury filozoficznej w Polsce w XVI i XVII wieku
• 1994: Zagadnienie godności człowieka
• 2006: Stefan Swieżawski. Osoba i dzieło

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Biografia, dorobek i wspomnienie na stronach Biblioteki Uniwersyteckiej KUL