Jan Czesław Moniuszko

Jan Czesław Moniuszko (ur. 1853 w Wilnie, zm. 1908 w Warszawie) – polski malarz, zajmujący się malarstwem rodzajowym. Był synem kompozytora Stanisława Moniuszki (1819–1872).

Od roku 1858 wraz z rodzicami zamieszkał w Warszawie. Od roku 1871 studiował malarstwo w Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Aleksandra Kamińskiego. Od roku 1878 kontynuował studia w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, a po ukończeniu studiów powrócił do Warszawy.

Debiutował w roku 1879 na wystawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie obrazem „Pierwsze spotkanie Jadwigi z Jagiełłą”. Uczestniczył również w wystawach malarstwa w Łodzi, Krakowie i Kijowie.

Zajmował się głównie malarstwem rodzajowym, przedstawiającym postacie w polskich strojach szlacheckich oraz w strojach epoki rokoka. Tworzył również obrazy o treści historycznej i religijnej.

W roku 1905 w warszawskim Salonie Artystycznym odbyła się wystawa indywidualna obejmująca ok. 50 jego dzieł^[1]^[2]^[3].