Jan Czykwin

Jan Czykwin
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1940
Dubicze Cerkiewne

Data i miejsce śmierci

14 listopada 2022
Bielsk Podlaski

Narodowość

białoruska

Język

białoruski, polski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

poezja

Odznaczenia
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jan Czykwin (ur. 18 maja 1940 w Dubiczach Cerkiewnych, zm. 14 listopada 2022 w Bielsku Podlaskim[1]) – białoruski i polski poeta, historyk literatury, tłumacz; profesor nauk humanistycznych.

Życiorys

Debiutował na łamach pisma „Niwa” w 1957. W 1964 ukończył rusycystykę na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1969 pracował w filii UW w Białymstoku, od 1985 do 1997 na Uniwersytecie Warszawskim, a od 1998 był pracownikiem Uniwersytetu w Białymstoku. W tymże roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych[2].

W 1989 został prezesem Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża”.

W 2008 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].

Publikacje

  • „Idu” (1969)
  • „Swiataja studnia” (1970)
  • „Niespakoj” (1977)
  • „Na progu świata” (1983)
  • „Splot słoneczny” (1988)
  • „Swietły mih” (1989)
  • „Kruhawaja czara” (1992)
  • „Swiet pierwszy i aposzni” (1997)

Przypisy

  1. ↑ https://wspolczesna.pl/bielsk-podlaski-zmarl-prof-jan-czykwin-ceniony-poeta-tlumacz-historyk-sztuki/ar/c1-17042093
  2. ↑ Prof. dr hab. Jan Czykwin, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2022-11-19].
  3. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2017-01-25].

Bibliografia

  • Polscy pisarze współcześni. Informator 1944-1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972.
  • Ян Чыквін (w:) Беларускія пісьменнікі Польшчы, Мінск 2000, s. 399, ISBN 985-6318-80-7.

Linki zewnętrzne