Jan Doktór

Jan Doktór

Jan Doktór (ur. 3 maja 1952 w Warszawie) – polski historyk, pracownik Żydowskiego Instytutu Historycznego. W okresie PRL także dziennikarz w prasie drugiego obiegu, brat religioznawcy Tadeusza Doktóra.

Życiorys

Ukończył studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, po których pracował jako terapeuta i tłumacz. W stanie wojennym współpracował z opozycyjnym „Tygodnikiem Wojennym”, był członkiem jednej z jego tzw. redakcji zastępczych, powstałych na wypadek aresztowania głównej redakcji. Redagował w związku z tym razem ze Stanisławą Domagalską numery 90–100 (lipiec-grudzień 1984)[1]. Od listopada 1984 do 1990 był również członkiem redakcji drugoobiegowego tygodnika „Przegląd Wiadomości Agencyjnych”[2].

W 1990 w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk uzyskał stopień doktora w zakresie nauk humanistycznych na podstawie rozprawy Mesjańska doktryna Jakuba Franka jako reakcja na kryzys religijnej tradycji osiemnastowiecznego żydostwa polskiego. W 1999 na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii w oparciu o pracę Śladami Mesjasza-Apostaty. Żydowskie ruchy mesjańskie w XVIII wieku a problem konwersji.

W latach 1992–1993 prowadził wykłady na temat mesjanizmu na Uniwersytecie w Hamburgu. Był dwukrotnym stypendystą Herzog August Bibliothek w Wolfenbüttel. Od 1996 związany zawodowo z Żydowskim Instytutem Historycznym. Był członkiem rady naukowej tej jednostki. Jest redaktorem naczelnym „Kwartalnika Historii Żydów”. W pracy naukowej zajmuje się mesjanizmem żydowskim, mistyką żydowską, chasydyzmem, frankizmem i chrześcijańskimi misjami wśród Żydów w XVIII wieku.

W 2011 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3][4]. W 2018 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[5].

Wybrane publikacje

  • Jakub Frank i jego nauka na tle kryzysu religijnej tradycji osiemnastowiecznego żydostwa polskiego, IFiS PAN, Warszawa 1991
  • Księga słów Pańskich. Ezoteryczne wykłady Jakuba Franka, tom 1–2, Wyd. Semper, Warszawa 1997
  • Śladami mesjasza-apostaty; żydowskie ruchy mesjańskie w XVII i XVIII wieku a problem konwersji, Wyd. Leopoldinum, Warszawa 1998
  • W poszukiwaniu żydowskich kryptochrześcijan. Dzienniki ewangelickich misjonarzy z ich wędrówek po Rzeczypospolitej w latach 1730–1747, Wyd. Tikkun, Warszawa 1999
  • Początki chasydyzmu polskiego, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004

Przypisy

  1. ↑ Błażej Brzostek: „Tygodnik Wojenny”. W: Solidarność podziemna 1981–1989. Warszawa: ISP PAN, Stowarzyszenie Archiwum Solidarności, 2006.
  2. ↑ Przegląd Wiadomości Agencyjnych 1984–1990. Przerwana historia ilustrowanej bibuły. Ossa: Wydawnictwo Dom Na Wsi, 2009.
  3. ↑ M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624
  4. ↑ Prezydent uhonorował zasłużonych dziennikarzy. prezydent.pl, 21 marca 2011. [dostęp 2011-05-31].
  5. ↑ M.P. z 2018 r. poz. 574

Bibliografia

  • Błażej Brzostek: „Tygodnik Wojenny”. W: Solidarność podziemna 1981–1989. Warszawa: ISP PAN, Stowarzyszenie Archiwum Solidarności, 2006.
  • Przegląd Wiadomości Agencyjnych 1984–1990. Przerwana historia ilustrowanej bibuły. Ossa: Wydawnictwo Dom Na Wsi, 2009.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jan Doktór.JPG
Autor: Volodymyr D-k, Licencja: CC BY-SA 4.0
Jan Doktór, polski historyk, pracownik Żydowskiego Instytutu Historycznego