Jan Drohojowski (biskup włocławski)

Jan Drohojowski
Data i miejsce urodzenia	1505 Drohojów
Data i miejsce śmierci	25 czerwca 1557 Wolbórz
Biskup diecezjalny włocławski
Okres sprawowania	1551–1557
Biskup diecezjalny chełmski
Okres sprawowania	1546–1551
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Nominacja biskupia	26 sierpnia 1545
Sakra biskupia	brak danych

Jan Drohojowski herbu Korczak (ur. ok. 1505 w Drohojowie – zm. 25 czerwca 1557 w Wolborzu) – biskup kujawski od 1551, chełmski i kamieniecki od 1545.

Życiorys

Syn Jana Parysa i Katarzyny Orzechowskiej (ciotki pisarza Stanisława Orzechowskiego).

Po odbyciu studiów na Akademii Krakowskiej, przebywał kilka lat na dworze biskupa krakowskiego Andrzeja Krzyckiego. W 1525 wyjechał na cztery lata do Włoch, gdzie kontynuował naukę na którymś z tamtejszych uniwersytetów. Tam też uzyskał tytuł doktora praw. Po powrocie do kraju, w 1532 uzyskał probostwo w Drohobyczu, w 1533 mianowany kanonikiem krakowskim, wtedy też przyjął święcenia kapłańskie. W 1543 roku jako kanonik przemyski został ekskomunikowany przez biskupa Stanisława Tarłę za posiadanie wielu niezgodnych ze sobą beneficjów bez dyspensy Stolicy Apostolskiej oraz za nieobecność na synodzie diecezjalnym^[1]. W 1545 mianowany biskupem kamienieckim, w tym samym roku chełmskim. Jako zwolennik obozu reform w Kościele katolickim, dzięki poparciu króla Zygmunta II Augusta został w 1551 biskupem kujawskim. 25 września 1551 odbył ingres do katedry włocławskiej.

Osiadł w rezydencji biskupów włocławskich w Wolborzu. Na swoim dworze biskupim otoczył się wieloma zwolennikami protestantyzmu, co spowodowało napomnienie papieża Leona XI. W 1555 nuncjusz apostolski w Polsce Luigi Lippomano przedstawił przeciwko niemu 15 zarzutów, m.in. oskarżył go o sprzyjanie Andrzejowi Fryczowi Modrzewskiemu, którego niektóre dzieła objęte zostały cenzurą kościelną. W 1556 jako poseł królewski odwoził Zofię Jagiellonkę do Brunszwiku. Po drodze zetknął się potajemnie z wieloma działaczami reformacji m.in. Matthiasem Flaciusem, któremu obiecał szukać na Litwie ruskich tekstów Biblii. Po powrocie stanął przed sądem nuncjusza, który uzyskał gotowe brewe papieskie, zawieszające w razie potrzeby Drohojowskiego od czynności biskupich. Trwający w 1556 proces wykazał wiele błędów doktrynalnych biskupa, ten jednak pozornie zerwał związki z protestantami i 20 czerwca 1556 wysłał list wyjaśniający do papieża Pawła V.

Dopiero na łożu śmierci wyznał publicznie, że żałuje, że nie opuścił kościoła katolickiego.

Przypisy