Jan Ernesti

Jan Ernesti, Johannis Ernesti (ur. 23 lipca 1632 w Kisielicach, zm. w 1709 we Wrocławiu) – niemiecko-polski leksykograf, autor podręczników do nauki języka polskiego dla Niemców, nauczyciel i pastor.

Uczęszczał do gimnazjów w Elblągu oraz Toruniu, po czym w 1657 wyjechał do Niemiec, gdzie podjął naukę[1] teologii[2] w Wittenberdze na tamtejszym uniwersytecie, ale po jakimś czasie zrezygnował z edukacji[1]. W 1662 uczył w szkole w Bojanowie. W roku 1670 przeprowadził się z Bojanowa do Wrocławia[1], by prowadzić tamtejszą Miejską Szkołę Polską, czym zajmował się do śmierci[3][1]. Był też duchownym w protestanckim kościele św. Urszuli i Jedenastu Tysięcy Dziewic[1].

Publikacje J. Ernestiego

Napisał 10 podręczników do nauki języka polskiego dla Niemców i 3 książki z własnymi tłumaczeniami niemieckich modlitw na polski[4].

Językowe:

  • „Forytarz języka polskiego”. Wyd. drukarnia Baumannów, Wrocław 1674[5].
  • „Przewodnik Pokazujący Pilnemu, jako Języka w krotkiem Czasie łatwie nabyć polskiego y onego z Pożytkiem pożądanem zażywac może: Młodzi Wrocławskiey ku lepszemu wyprawiony”. Brzeg, 1682, nakładem autora[4].
  • podręcznik „Polnischer Donat”. Toruń, 1689 i drugie wydanie: Wrocław 1702[6]
  • słownik polsko-niemiecki „Polnisches Hand-Büchlein darinnen nebst denen Stamm-Vieldeutenden-Sprüch-Wörtern, auch allerhand täglich vorfallende Redensarten enthalten, vor die Bresslauische Polnische Schul verfertiget”. Wyd. Christian Okeln, Świdnica, 1689 r.[7]
  • podręcznik „Polnischer Trichter”, dwa wydania w Brzegu: 1692, 1695[6]

Religijne:

  • „Ekscytarz serc nabożnych”. 1687 Toruń.[6]

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Kobel 2017
  2. ↑ Anna Burzyńska-Kamieniecka, Anna Dąbrowska, 2014: Tradycje nauczania języka polskiego jako obcego we Wrocławiu. W: A. Dąbrowska i U. Dobesz (red.): 40 lat wrocławskiej glottodydaktyki polonistycznej. Wyd. Atut, strona 346 [1]
  3. ↑ Encyklopedia Wrocławia, hasło Miejska Szkoła Polska, Wrocław 2006
  4. ↑ a b Sikorska M. Deutsch-polnische Konversationsübungen als Quelle zur Ernährungsgeschichte. Polnischer Donat Johannes Ernestis von 1689. W: Zientara W., Lewandowska L. Das Fremde erfahren Polen-Litauen, Deutschland und Frankreich in der frühneuzeitlichen Reiseliteraturs. Toruń, 2014, s. 242-273. [2]
  5. ↑ Bibliografia Estreichera[3]
  6. ↑ a b c Sikorska 2014
  7. ↑ Marek Kaszewski, 2017: O zasobie leksykalnym słownika Jana Ernestiego z 1689 roku. Prace Językoznawcze, 19(2): 39-50 [4]

Bibliografia

  • Kobel E., Lista obecności czyli 700 postaci związanych z dawnym i współczesnym Wrocławiem, Wrocław: Ewa Kobel, 2017, s. 599–600, ​ISBN 978-83-927040-1-0​.

Linki zewnętrzne