Jan Gaweł

Jan Gaweł
Ilustracja
Jan Gaweł (przed 1911)
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1845
Wola Batorska

Data i miejsce śmierci

9 października 1913
Biecz

Zawód, zajęcie

adwokat

Miejsce zamieszkania

Sanok

Tytuł naukowy

doktor

Rodzice

Jędrzej

Małżeństwo

Maria z d. Bilińska

Dzieci

Emil, Bronisław, Józef, Władysław, Stanisław, Janina, Marian, Leonard

Krewni i powinowaci

Ludwik Biliński (teść)

Faksymile

Jan Gaweł (ur. 11 lutego 1845 w Woli Batorskiej, zm. 9 października 1913 w Bieczu) – polski doktor praw, adwokat, działacz polityczny i społeczny.

Życiorys

Jan Gaweł urodził się 11 lutego 1845 w Woli Batorskiej[1][2]. Był synem Andrzeja[3] (wzgl. Jędrzeja[1]).

Ukończył studia prawnicze uzyskując tytuł doktora praw. Od około 1878 był adwokatem w Przemyślu w okręgu przemyskiego C. K. Sądu Obwodowego[4]. Decyzją z 23 stycznia 1881 z dniem 1 maja 1881 przeniósł swoją kancelarię adwokacką z Przemyśla do Sanoka[5]. Po przeprowadzce do Sanoka był adwokatem przy C. K. Sądzie Powiatowym w Sanoku[6], a od 1887 przy ustanowionym wówczas C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku[7]. W 1884 założył kancelarię adwokacką w Sanoku jako jedną z pierwszych w Sanoku[8][9]. Pracując w Przemyślu i w Sanoku należał do Przemyskiej Izby Adwokatów[10]. Został wybrany przysięgłym głównym trzeciej kadencji Sądu Przysięgłych w Przemyślu trwającej od 24 sierpnia 1885 na okres trzech lat[11]. Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 17 stycznia 1895 otrzymał prawo przynależności do gminy Sanok[12][13]. 9 września 1899 został członkiem wydziału założonego wówczas w Sanoku oddziału Towarzystwa Prawniczego[14], 19 stycznia 1895 wybrany zastępcą członka wydziału[15]. Był jednym z trzech reprezentantów Sanoka na II Zjazd Prawników i Ekonomistów Polskich we Lwowie w dniach 12-13 września 1899[16][17]. Otrzymał rangę adwokata krajowego[18][8][2]. Na początku 1899 wyjechał z Sanoka[19][18]. Na początku listopada 1898 przeniósł swoją kancelarię adwokacką z Sanoka do Podgórza i ulokował przy ulicy Józefińskiej w domu Maryjewskiego[20].

Od około 1899 do około 1907 był adwokatem przy C. K. Sądzie Krajowym w Krakowie oraz przy C. K. Sądzie Powiatowym w Podgórzu[21]. Równolegle od około 1900 do około 1907 (w tym ponownie wybrany w 1905)[22]). Po odejściu z Krakowa od około 1907 do końca życia był adwokatem przy C. K. Sądzie Powiatowym w Bieczu oraz przy C. K. Sądzie Obwodowym w Jaśle[23]. Był autorem publikacji w czasopiśmie „Przegląd Prawa i Administracji” (1905)[24].

W okresie pracy w Sanoku był radnym tamtejszej Rady Miejskiej, został wybrany w 1884[25], pełnił mandat w kolejnych latach[26][27]. Z mandatu radnego zrezygnował 19 września 1889[28]. Sprawował funkcję radcy miejskiego[8]. Był w delegacji miasta na pogrzeb Józefa Ignacego Kraszewskiego 18 kwietnia 1887 w Krakowie[29], a w 1892 był w delegacji miasta do powitania we Lwowie cesarza Franciszka Józefa I[30]. Podczas powtórnego pogrzebu Adama Mickiewicza na Wawelu w Krakowie 4 lipca 1890 uczestniczył w uroczystościach w składzie delegacji miasta Sanoka[31]. Był w składzie powołanej 26 sierpnia 1890 komisji, która upoważniła magistrat sanocki do nabycia gruntu pod nowy cmentarz przy ul. Rymanowskiej[32]. W grudniu 1896 został członkiem w wyborach do Rady c. k. powiatu sanockiego, wybrany z grupy gmin wiejskich[33] i pełnił mandat (1897, 1898, 1899, 1900) sprawując funkcję członka wydziału do około 1900 (prowadząc już wówczas praktykę adwokacką w Krakowie)[34]. 3 grudnia 1911 był referentem sprawy komitetu wiecu chełmskiego w Sanoku[35]. Działał w polityce, inicjował spotkania przedwyborcze w swoim środowisku[36]. 18 października 1896 został wybrany jednym z wyborców z miasta Sanoka do wyboru posła z mniejszej kurii na Sejm Krajowy Galicji VII kadencji i pełnił wówczas funkcję przewodniczącego biura wyborczego[37][38][39]. W styczniu 1897 wraz z posłem Grzegorzem Milanem był organizatorem wiecu w sprawie zawieszenia ustawy o zgromadzeniach[40]. Był działaczem ruchu ludowego (np. 30 sierpnia 1896 był przewodniczącym wiecu ludowego w Sanoku)[41], działał w komitecie powiatowym sanockiego Stronnictwa Ludowego[42]. Mimo to w prasie lwowskiej uchodził za polityka socjalistycznego, organizatora wiecu w Rymanowie, na którego zaproszenie przybył tam ks. Stanisław Stojałowski[43]. W maju 1905 został wybrany radnym rady miasta Podgórza[44].

Działał w sposób zaangażowany na polu pracy społecznej. Był współzałożycielem i członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[8][45][46]. Do 1899 był wiceprezesem Komitetu Kościuszkowskiego w Sanoku, zmierzającego do fundacji Pomnika Tadeusza Kościuszki[18]. Udzielał się w Czytelni Mieszczańskiej, działającej w budynku Ramerówka; na początku 1896 był członkiem jej komisji statutowej[47], w 1896, 1897 pełnił funkcję prezesa Czytelni[48][49][8]. Był działaczem Towarzystwa Pomocy Naukowej w Sanoku, w którym w czerwcu 1896 został wybrany członkiem wydziału[50], w 1895[51], w połowie 1896 b ył skarbnikiem[52], a pod koniec tego roku sekretarzem wydziału[53]. Był współzałożycielem i członkiem wydziału Czytelni Chrześcijańskiej „Ogniwo” w Sanoku[54]. Działał w ramach Kasyna w Sanoku[55]. Był członkiem wydziału Kółka Dramatyczno-Muzycznego w Sanoku[56], ponownie wybierany 9 listopada 1895[57]. Był członkiem wydziału Szkoły Przemysłowej Uzupełniającej w Sanoku (1895/1896)[58]. Na przełomie XIX i XX wieku był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[59].

Był żonaty z Marią Magdaleną z domu Bilińską (zm. 1934, córka Ludwika)[60][1]. Jego dziećmi byli: Emil (1876-1921[61]; od 1909 także adwokat[62][8]), Bronisław (ur. 1879, zm. prawd. 1939, nauczyciel[63]), Józef (jeden z bliźniąt, ur. i zm. 30 marca 1882[64][60]), Władysław Zygmunt (drugi z bliźniąt, ur. 30 marca 1882[65], zm. 14 maja 1882[66]), Stanisław (1883-1951[1], duchowny rzymskokatolicki, kapelan wojskowy[67][68]), Janina Maria (1886-1972[3][1]), Marian (1889-1937, major Wojska Polskiego[69]), Leonard Nikodem (1893-1954[70][71][1]). Pod koniec XIX wieku zamieszkiwał z rodziną w Sanoku przy ulicy Lwowskiej nr 241[72]. Zmarł 9 października 1913 w Bieczu w wieku 69 lat[8][2][73]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 11 października 1913[8][2].

Krewną Jana Gawła była Zofia Bilińska z Krakowa (córka Aleksandry i Stanisława Bilińskiego, który był synem Ludwika Bilińskiego i Sabiny z domu Pieniążek[74][75]); która w 1896 została żoną Wacława Szomka (Jan Gaweł był świadkiem na ich ślubie)[76][77].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Jan Gaweł. gosiewski.eu. [dostęp 2019-03-11].
  2. ↑ a b c d Jan Gaweł. Nekrolog. „Nowa Reforma”, s. 3, Nr 468 z 10 października 1913. 
  3. ↑ a b Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 109 (poz. 113).
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 59.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 60.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 60.
  5. ↑ Wiadomości urzędowe. Z izb adwokackich. „Przegląd Sądowy i Administracyjny”. Nr 6, s. 53, 9 lutego 1881. 
    •Wiadomości urzędowe. Mianowania, przeniesienia i odszczególnienia. „Urzędnik w Połączeniu z Prawnikiem”. Nr 3, s. 23, 10 lutego 1881. 
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 61, 66.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 61, 66.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 61, 66.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 61, 66.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 61, 66.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 61, 66.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 62, 66.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 70.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 62, 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 68.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 71.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 70.
  8. ↑ a b c d e f g h Kronika. Z kroniki żałobnej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 42 z 12 października 1913. 
  9. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 362.
  10. ↑ Kronika. „Gazeta Przemyska”, s. 3, Nr 10 z 1 lutego 1891. 
  11. ↑ Z izby sądowej. „Echo z nad Sanu”. Nr 14, s. 4, 2 sierpnia 1885. 
  12. ↑ Protokoły posiedzeń Rady Miejskiej miasta Sanoka od 17.01.1894 - 17.10.1895 roku. szukajwarchiwach.gov.pl. s. 97. [dostęp 2021-12-10].
  13. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 136 (poz. 5).
  14. ↑ Kronika. Towarzystwo Prawnicze. „Gazeta Przemyska”, s. 3, Nr 65 z 15 września 1889. 
  15. ↑ Kronika. Walne zgromadzenie „Towarzystwa Prawniczego”. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 3 z 3 lutego 1895. 
  16. ↑ Kronika. Zjazd Prawników. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 210 z 13 września 1889. 
  17. ↑ Kronika. „Gazeta Przemyska”, s. 2, Nr 66 z 19 września 1889. 
  18. ↑ a b c Komitet kościuszkowski rozwiązany. „Gazeta Sanocka”, s. 2-3, Nr 20 z 15 maja 1904. 
  19. ↑ Protokoły posiedzeń Rady Miejskiej w Sanoku od 20.01.1898 - 20.12.1899 roku. szukajwarchiwach.gov.pl. s. 130. [dostęp 2021-12-12].
  20. ↑ Ogłoszenie nadesłane. „Gazeta Lwowska”, s. 6, Nr 254 z 9 listopada 1898. 
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 149, 152.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 149, 152.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 157, 160.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 157, 160.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 157, 160.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 157, 160.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 176, 180.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 176, 180.
  22. ↑ Kronika. Z izby adwokackiej. „Nowa Reforma”. Nr 139, s. 2, 20 czerwca 1905. 
  23. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 176, 194.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 210.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 210.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 218.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 216, 217.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 215, 216.
    •Wykaz Adwokatów do Krakowskiej Izby Adwokackiej należących. Kraków: 1913, s. 13, 33.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 218, 219.
  24. ↑ Jan Gaweł. Praktyka cywilno-sądowa. Oddanie gruntu do użytku na oznaczony czas celem wydobywania gipsu na wynagrodzeniem mającem się uiszczać wedle ilości wydobytego gipsu jest kontraktem bezimiennym. „Przegląd Prawa i Administracji”, s. 77-82, 1905. 
  25. ↑ Marta Szramowiat. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 20-21, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  26. ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 51, 63. ISBN 83-909787-8-4.
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 12 z 9 czerwca 1895. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 16 z 21 lipca 1895. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, 3, Nr 24 z 15 września 1895. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 27 z 6 października 1895. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 37 z 15 grudnia 1895. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 43 z 19 stycznia 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 52 z 29 marca 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 60 z 24 maja 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 67 z 12 lipca 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 72 z 16 sierpnia 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 78 z 27 września 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 79 z 6 października 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 85 z 15 listopada 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 86 z 22 listopada 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 89 z 13 grudnia 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, 3, Nr 90 z 20 grudnia 1896. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 95 z 24 stycznia 1897. 
  27. ↑ Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 107 z 18 kwietnia 1897. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 114 z 6 czerwca 1897. 
    •Z Rady Miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 115 z 13 czerwca 1897. 
    •Dom Sokoła. sokolsanok.pl. [dostęp 2017-04-01].
  28. ↑ Księga uchwał Rady miejskiej od 1887 do stycznia 1892. T. X. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 148. [dostęp 2022-02-05].
  29. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 380.
  30. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 381.
  31. ↑ Antoni Kleczkowski: Złożenie zwłok Adama Mickiewicza na Wawelu dnia 4go Lipca 1890 roku. Książka pamiątkowa z 22 ilustracyami. Kraków: 1890, s. 85.
  32. ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1998, s. 165. ISBN 83-909787-0-9.
  33. ↑ Kronika, Wybory do Rady Powiat. z Sanoka. „Gazeta Sanocka”. Nr 90, s. 3, 20 grudnia 1896. 
  34. ↑ Z Rady Powiatowej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 98 z 14 lutego 1897. 
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 330.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 330.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 330.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 330.
  35. ↑ Wiece chełmskie. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 2, Nr 51 z 10 grudnia 1911. 
  36. ↑ Kandydaci na posłów przed sanockimi wyborami. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 25 z 23 września 1895. 
    •Posiedzenie marszałkowskiego komitetu przedwyborczego. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 81 z 19 października 1896. 
    •Z niedoszłego wiecu w Rymanowie. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 82 z 26 października 1896. 
    •Z ruchu przedwyborczego. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 94 z 19 stycznia 1897. 
  37. ↑ Zaproszenie. „Gazeta Sanocka”, s. 1, Nr 82 z 26 października 1896. 
  38. ↑ Kronika. Lista wyborców z miasta Sanoka do wyboru posła na Sejm. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 82 z 26 października 1896. 
  39. ↑ Kronika. Sanok. „Słowo Polskie”, s. 4, Nr 251 z 27 października 1897. 
  40. ↑ Zawieszenie ustawy „o prawie zgromadzania się”. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 95 z 24 stycznia 1897. 
  41. ↑ Z ruchu ludowego w Sanockiem. „Gazeta Sanocka”, s. 1, Nr 75 z 8 września 1896. 
    •Teofil Kałużniacki. § 19. „Gazeta Sanocka”, s. 2, 3, Nr 100 z 28 lutego 1897. 
    •Aleksander Piech. § 19 ust. pras.. „Gazeta Sanocka”, s. 2, 3, Nr 101 z 7 marca 1897. 
  42. ↑ Odezwa. „Gazeta Sanocka”, s. 1, Nr 102 z 14 marca 1897. 
  43. ↑ Uczciwość dziennikarska. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 84 z 8 listopada 1896. 
  44. ↑ Kronika. Zwycięstwo opozycyi w Podgórzu. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 114 z 19 maja 1905. 
  45. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 146, 149, 152, 155. ISBN 978-83-939031-1-5.
  46. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-02-16].
  47. ↑ „Czytelnia Mieszczańska” (w pierwszym okresie istnienia). „Gazeta Sanocka”, s. 2–3, nr 43 z 26 stycznia 1896. 
  48. ↑ Kronika. Uroczysty obchód rocznicy konstytucyi 3. maja. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 58 z 10 maja 1896. 
    •Dwa wspólne opłatki. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 92 z 3 stycznia 1897. 
  49. ↑ Czytelnia mieszczańska w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 2, Nr 96 z 1 lutego 1897. 
  50. ↑ Kronika. Towarz. „Pomocy Naukowej” w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3-4, Nr 64 z 21 czerwca 1896. 
  51. ↑ Kronika. Towarzystwo pomocy naukowej w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 17 z 28 lipca 1895. 
  52. ↑ Mundurki dla uczniów gimnazyalnych. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 61 z 31 maja 1896. 
  53. ↑ Kronika. Odezwa. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 87 z 29 listopada 1896. 
  54. ↑ Kronika. Czytelnia Chrześcijańska „Ogniwo” w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 4, Nr 104 z 28 marca 1897. 
    •Kronika. Czytelnia Chrześcijańska „Ogniwo” w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3-4, Nr 105 z 4 kwietnia 1897. 
  55. ↑ Ze stowarzyszeń. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 2 z 20 stycznia 1895. 
  56. ↑ Kronika. Obchód jubileuszowy. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 19 z 11 sierpnia 1895. 
  57. ↑ Kronika. Kółko Dramatyczno-Muzyczne w Sanoku. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 33 z 17 listopada 1895. 
  58. ↑ Szkoła przemysłowa uzupełniająca w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 59, s. 2-3, 17 maja 1896. 
  59. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z dziewiątego roku jej istnienia, tj. 1894. s. 8.
  60. ↑ a b Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 53 (poz. 83).
  61. ↑ Suplement. stankiewicze.com. [dostęp 2017-04-02].
  62. ↑ Dziennik Urzędowy. Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”, s. 8, Nr 119 z 27 maja 1909. 
  63. ↑ Bronisław Gaweł. gedanopedia.pl. [dostęp 2017-10-03].
  64. ↑ Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 159 (poz. 47).
  65. ↑ Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 161 (poz. 69).
  66. ↑ Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 55 (poz. 110).
  67. ↑ Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 39 (poz. 4).
  68. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1894/1895 (zespół 7, sygn. 18). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 64.
  69. ↑ Ś. p. major Marian Gaweł. „Codzienna Gazeta Handlowa”. Nr 267, s. 8, 21-22 listopada 1937. 
  70. ↑ Księga chrztów 1892–1898. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 42 (poz. 162).
  71. ↑ Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 155 (poz. 238).
  72. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1892/1893 (zespół 7, sygn. 15). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 176.
  73. ↑ Podziękowanie. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 43 z 19 października 1913. 
    •Tu podano że zmarł w Sanoku. Lista zmarłych. „Słowo”. Nr 278, s. 6, 14 (1) października 1913. 
  74. ↑ Stanisław Biliński z Bilina h. Sas. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-10-03].
  75. ↑ Sabina Pieniążek. sejm-wielki.pl. [dostęp 2017-10-03].
  76. ↑ Kronika. Z życia towarzyskiego. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 75 z 8 września 1896. 
  77. ↑ Księga małżeństw 1888–1905 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 99 (poz. 27).

Media użyte na tej stronie

Jan Gaweł (ca 1910).jpg
dr Jan Gaweł, adwokat C. K. Obwodowego w Sanoku (około 1910)
Signature of Jan Gaweł (1896).jpg
Podpis dr. Jana Gawła (1896)