Jan Gawroński (sportowiec)
Pełne imię i nazwisko | Jan Feliks Gawroński | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 9 czerwca 1933 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
|
Jan Feliks Gawroński (ur. 9 czerwca 1933 roku w Otwocku) – piłkarz reprezentacji Polski, grał na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Wychowanek Startu Otwock. W drużynie z Otwocka spisywał się bardzo dobrze już w wieku 19 lat. Jego gra przyciągała na stadion wysłanników znanych klubów warszawskich: Legii, Polonii oraz Gwardii.
W wieku 19 lat przeszedł do Polonii, pierwszego powojennego mistrza Polski. Trenerzy zespołu z Konwiktorskiej zauważyli go podczas regularnych spotkań towarzyskich granych między klubami. Start Otwock i Polonia były bowiem klubami kolejowymi. Gawroński przeszedł do „Czarnych Koszul” w nie najlepszym momencie, było to bowiem w sezonie, w którym zespół z Konwiktorskiej spadł do II ligi. Na osłodę pozostał im Puchar Polski.
Rok później został jednak zauważony, i jako młody utalentowany zawodnik, podkupiony przez Legię Warszawa. W klubie z Łazienkowskiej rozegrał tylko 1 spotkanie, 28 marca 1954 z Lechem Poznań (0:0). Wszedł na boisko w 46 minucie.
Grał również w Lidze Mistrzów z Gwardią i zdobył 3 bramki w Pucharze Europy.
Kariera reprezentacyjna
Jan Gawroński wystąpił trzykrotnie w reprezentacji Polski i strzelił 1 bramkę. Debiutował w meczu z Bułgarią (29 września 1957 roku, 1:1 w Sofii), a ostatni raz wystąpił w meczu z Finlandią (18 października 1959 roku, 3:1 w Helsinkach).
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski oraz Zbigniew Mucha, Bożena Lidia Szmel. Legia najlepsza jest... : prawie 100 lat prawdziwej historii, Katowice 2013
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).