Jan Gerard Kowalski
| |||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Jan Gerard Kowalski | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 lutego 1937 Zabrze | ||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 169 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | napastnik, lewy pomocnik | ||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Jan Gerard Kowalski (ur. 15 lutego 1937 w Zabrzu jako Gerhard Johannes Kowalski) – polski piłkarz, pomocnik oraz trener, długoletni piłkarz Górnika Zabrze.
Kariera
Zanim w 1956 trafił do Górnika, był zawodnikiem Pogoni Zabrze. W Górniku występował przez wiele sezonów, jako zawodnik tego klubu pierwszy raz zagrał w reprezentacji. Seryjnie zdobywał tytuły mistrza Polski. W reprezentacji zadebiutował 4 maja 1960 w meczu ze Szkocją, ostatni raz zagrał w 1962. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 10 oficjalnych spotkań.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. Od ponad 30 lat związany z Gwarkiem Zabrze. Pięciokrotnie był także trenerem pierwszej drużyny Górnika.
Uwagi
- ↑ Dane tylko z sezonu 1968/1969.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek, Górnik Zabrze, 50 lat prawdziwej historii (1948-1998). Wydawnictwo GiA, Katowice 1998 (6. część cyklu Kolekcja Klubów)
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).