Jan Glinka
| ||
Data i miejsce urodzenia | 14 listopada 1890 Susk Stary | |
Data i miejsce śmierci | 26 marca 1963 Łowicz | |
Miejsce spoczynku | Nieborów | |
Rodzice | Władysław Glinka i Joanna de Colonne | |
Odznaczenia | ||
Jan Glinka (ur. 14 listopada 1890 w majątku rodzinnym Stary Susk k. Ostrołęki, zm. 26 marca 1963 w Łowiczu), polski działacz społeczny, archiwista, historyk Białegostoku i regionu.
Życiorys
Syn Władysława i Joanny de Colonne, absolwent Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1910 r.
Student filozofii w Genewie, a następnie agronomii na Uniwersytecie w Lipsku (sekretarz Towarzystwa Bratnia Pomoc Studentów Polaków w Lipsku w 1912 r. oraz członek jej Komisji Nadzorczej w 1914 r. W latach 1913–1914 należał do Akademickiego Towarzystwa Rolniczego „Ceres” w Lipsku), od 1915 r. student Kursów Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie (SGGW). Absolwent SGGW.
Od roku 1915 należy do Polskiej Korporacji Akademickiej Aquilonia, studenckiej organizacji ideowo-wychowawczej, w której został drugim prezesem w semestrze wiosennym 1915 r.
W okresie I wojny światowej przebywał z rodziną w Rosji, gdzie zajmował się pracą społeczną. Ziemianin, mieszkał w majątku rodzinnym Stary Susk k. Ostrołęki. W latach 30. zamieszkał w Białymstoku, gdzie pracował w Urzędzie Wojewódzkim jako kierownik Biura do Spraw Finansowo-Rolnych. Jednocześnie wykładał historię regionalną oraz historię sztuki w Seminarium Nauczycielskim, a później w Liceum Pedagogicznym.
Po II wojnie światowej mieszkał i pracował w Warszawie w Archiwum Głównym Akt Dawnych, ukończył wówczas historię na UW (dr nauk hum. 1961).
Zmarł w Łowiczu, pochowany na Cmentarzu w Nieborowie (kwatera 2-3-807)[1].
Działalność społeczna
- Pełnomocnik Centralnego Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Wychodźcami-Polakami w Rosławlu, Piotrogrodzie i Pskowie w latach 1915–1919,
- Członek Zarządu Okręgowego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych w Ostrołęce,
- Założyciel Rolniczego Uniwersytetu Ludowego w Ostrołęce,
- Przewodniczący Koła Miłośników Historii, Literatury i Sztuki w Białymstoku.
Działalność polityczna
- Prezes Koła Wojewódzkiego Związku Monarchistów Polskich, w roku 1927 prezes Rady Naczelnej tej organizacji.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)[2]
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)[3]
Przypisy
- ↑ GeoCmentarz, 37.28.154.108 [dostęp 2020-06-04] .
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu podniesienia poziomu kultury rolnej i pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
Bibliografia
- Słownik biograficzny Białostocko-Łomżyński, z. 1, Białystok 2002.
- Daniel Boćkowski (red.), Jan Kwasowski (red.), Białostoczanie XX wieku. Wielki plebiscyt „Gazety Wyborczej”, Radia Białystok i Telewizji Białystok, Białystok 2000, s. 49–52.
- Barbara Kalinowska, Jan Glinka ze Starego Suska, Rozmaitości Ostrołęckie z 7 lutego 2012.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Wawrzyn Akademicki.
Fotografia Jana Glinki