Jan Golonka

Jan Golonka

Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1928 Harbutowice
Data śmierci	1 maja 1979
Poseł VII kadencji Sejmu PRL
Okres	od 25 marca 1976 do 1 maja 1979
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Jan Golonka (ur. 18 lipca 1928 w Harbutowicach, zm. 1 maja 1979) – polski naukowiec, działacz ruchu ludowego, poseł na Sejm PRL VII kadencji.

Życiorys

Syn Karola i Józefy. Należał do Związku Młodzieży Wiejskiej RP „Wici” i do Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej. W 1952 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w radach narodowych. W 1952 ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i podjął zatrudnienie w Instytucie Metali Nieżelaznych w Gliwicach, gdzie był m.in. I zastępcą dyrektora ds. naukowych, a od 1965 do 1967 członkiem egzekutywy podstawowej organizacji partyjnej PZPR. W 1963 zdobył stopień doktora, a w 1973 tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. Prace kierowanego przez niego zespołu zostały wyróżnione w 1974 Nagrodą Państwową I stopnia, a wcześniej także trzykrotnie nagrodą Komitetu Nauki i Techniki oraz pięciokrotnie nagrodą Ministra Przemysłu Ciężkiego. Zasiadał w prezydium Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr Naukowych. W 1976 uzyskał mandat poselski z okręgu Gliwice. W Sejmie zasiadał w Komisji Nauki i Postępu Technicznego oraz Komisji Przemysłu Ciężkiego, Maszynowego i Hutnictwa. Zmarł w trakcie kadencji, został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach^[1].

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (1956)^[2]
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Medal 30-lecia Polski Ludowej

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej