Jan Granat
| ||
Data i miejsce urodzenia | 15 lipca 1947 Kroczyce | |
---|---|---|
Dyrektor generalny MSZ | ||
Okres | od 1998 do 2003 | |
Poprzednik | Marek Grela | |
Następca | Michał Radlicki | |
Konsul Generalny RP w Lipsku | ||
Okres | od 1998 do 2003 | |
Poprzednik | Bogumił Król | |
Następca | Ryszard Król | |
Konsul Generalny RP w Hamburgu | ||
Okres | od 2005 do 2007 | |
Poprzednik | Andrzej Kremer | |
Następca | Andrzej Osiak | |
Konsul Generalny RP w Charkowie | ||
Okres | od 14 sierpnia 2010 do 2014 | |
Poprzednik | Grzegorz Seroczyński | |
Następca | Stanisław Łukasik |
Jan Edward Granat (ur. 15 lipca 1947 w Kroczycach)[1] – polski urzędnik służby cywilnej i ambasador tytularny; konsul generalny RP w Lipsku (1998–2003), Hamburgu (2005–2007) i Charkowie (2010–2014).
Życiorys
Jan Granat ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie, gdzie także pracował naukowo. Specjalizował się w stosunkach polsko-niemieckich, problematyce wspólnot europejskich i transportu[2].
W 1972 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako starszy referent. W Warszawie pełnił funkcje m.in. naczelnika Wydziału Organizacji Pracy w Departamencie Konsularnym, wicedyrektora Akademii Dyplomatycznej, dyrektora Sekretariatu Ministra i dyrektora generalnego MSZ, kierownika referatu kontroli wewnętrznej w Biurze Kontroli i Audytu w MSZ. Na placówkach był attaché we wschodnim Berlinie (1972–1976) i pracownikiem ambasady PRL w Wiedniu (1980–1989). Kierował wydziałem konsularnym polskiej Misji Wojskowej w Berlinie Zachodnim (1989–1990), a od 1990 do 1996 ambasady RP w Berlinie[1]. Trzykrotnie był konsulem generalnym: w Lipsku (1998–2003), Hamburgu (2005–2007)[3] i Charkowie (2010–2014)[4].
Jako konsul w Niemczech odpowiadał m.in. za reaktywację Towarzystwa Szkolnego „Oświata” w Berlinie i tworzenie punktów nauczania języka polskiego w Saksonii i w Turyngii, nadanie w Lipsku jako patrona ulicy gen. Henryka Dąbrowskiego, remont Muzeum Kraszewskiego w Dreźnie[2].
W 2011 otrzymał tytuł honorowego obywatela Charkowa w uznaniu zasług za pomoc w organizacji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012[5].
Z żoną ma dwójkę dzieci: Paulinę i Krzysztofa[1].
Przypisy
- ↑ a b c Елена Кучерова , Как поехать в Польшу и что для этого нужно, vecherniy.kharkov.ua, 5 grudnia 2011 [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-28] (ukr.).
- ↑ a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Łączności z Polakami za Granicą /nr 61/, Biuletyn nr: 3782/VI, orka.sejm.gov.pl, 20 maja 2010 [dostęp 2019-06-20] .
- ↑ Jan Granat, hamburg.msz.gov.pl [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-23] .
- ↑ Завершилась каденція Генерального Консула Республіка Польща у м. Харкові Яна Едварда Граната, Харьковский областной совет, 16 października 2014 [dostęp 2019-06-19] (ukr.).
- ↑ 2011 – Харківська районна рада, khrada.gov.ua [dostęp 2019-06-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-10] (ukr.).