Jan Haber

Jan Haber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1900
Łojewo

Data i miejsce śmierci

14 lutego 1985
Poznań

Zawód, zajęcie

prawnik

Jan Kazimierz Haber (ur. 7 lipca 1900 w Łojewie[a], zm. 14 lutego 1985 w Poznaniu) – polski prawnik, karnista, specjalizował się w postępowaniu karnym, nauczyciel akademicki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, sędzia Sądu Najwyższego.

Życiorys

Syn Kazimierza i Izabelli z Kozińskich. Jego ojciec (ur. 1872 w Łojewie, zm. 1933 w Poznaniu) był ziemianinem, w 1903 sprzedał rodzinny majątek i zamieszkał w Poznaniu, gdzie działał na rzecz polskości. Uczestnik powstania wielkopolskiego, służył w oddziałach intendentury, mianowany majorem WP (1919)[1].

Jego bratem był Marian Ludwik Haber (1901–1975), znany poznański kolekcjoner[2].

Jan Haber uczęszczał do Gimnazjum Państwowego w Poznaniu (1910–1918)[3]. Dyplom magistra prawa uzyskał w 1922 na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Dwa lata później zdał egzamin i został mianowany sędzią[3]. W 1929 otrzymał stopień doktorski na podstawie pracy pt. Reakcja karna wobec przestępców niepoprawnych (promotorem pracy był Józef Bossowski)[3]. W chwili wybuchu II wojny światowej orzekał jako sędzia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu[3]. W tym samym sądzie kontynuował pracę po zakończeniu wojny[3]. Od 1940 do wybuchu powstania warszawskiego w 1944 pracował jako radca prawny Banku Gospodarstwa Krajowego[3]. W 1947 został sędzią poznańskiego oddziału Sądu Najwyższego (orzekał tam do 1953)[3].

Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego zleciło mu w grudniu 1951 prowadzenie wykładów z postępowania karnego (na wniosek poznańskiego Wydziału Prawa)[3]. W 1953 roku objął stanowisko zastępcy profesora, a rok później kierownika nowo powołanej Katedry Postępowania Karnego macierzystego Wydziału Prawa, którą kierował do przejścia na emeryturę[3]. Równocześnie (w 1954) przestał orzekać w Sądzie Najwyższym[3]. W 1957 otrzymał awans na stanowisko docenta, a następnie profesora nadzwyczajnego (w tym samym roku)[3]. W latach 1958–1962 był prodziekanem, a następnie (1962–1964) dziekanem poznańskiego Wydziału Prawa[3]. Na uczelni pracował do 1970[3].

Uwagi

  1. Według autorów biografii Jana Kazimierza Habera umieszczonej na stronie Wydziału Prawa i Administracji UAM urodził się on w miejscowości Lojewo, w powiecie wrocławskim, co jest błędem, w rzeczywistości chodzi o Łojewo w powiecie inowrocławskim, gdzie rodzina Haberów posiadała majątek ziemski już w połowie XIX wieku.

Przypisy

  1. Bogusław Polak: Kazimierz Haber. W: Antoni Czubiński (red.), Bogusław Polak (red.): Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2002, s. 122–123. ISBN 83-7177-014-6.
  2. Paulina Mikołajczyk. KOLEKCJONER, ARCHIWALIA I STARA SZAFA. O MOŻLIWOŚCIACH PROTOKOŁÓW MUZEALNYCH W ZAKRESIE KOLEKCJONERSTWA. „Vade Nobiscum”. XXI, s. 309, 2019. Uniwersytet Łódzki. (pol.). 
  3. a b c d e f g h i j k l m prof. Jan Haber, Wydział Prawa i Administracji UAM [zarchiwizowane z adresu 2015-09-29].

Media użyte na tej stronie

Jan Haber.jpg
Jan Haber - polski prawnik.