Jan Hirsz

Jan Hirsz
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia1 lipca 1891
Kielno (województwo pomorskie)
Data i miejsce śmierci17 września 1920
Kamień Królewski
Przebieg służby
Siły zbrojneOrzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki66 Kaszubski Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwywojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Jan Hirsz z Żukowa (ur. 1 lipca 1891 w Kielnie[1], poległ 17 września 1920 pod m. Kamień Królewski) – chorąży piechoty Wojska Polskiego.

Jako oficer 66 Kaszubskiego pułku piechoty walczył na wojnie z bolszewikami. 17 września 1920 „pułk atakował Rosjan w Kamieniu Królewskim. Odebranej wsi pułk nie mógł utrzymać wobec kilkukrotnej przewagi nieprzyjaciela. Podczas odwrotu poległ bohaterską śmiercią chorąży Hirsz, który widząc, że nieprzyjaciel zajmuje flankujące stanowisko, wziął ciężki karabin maszynowy i sam jeden ogniem powstrzymywał wroga, w wyniku czego uratował II batalion od zagłady”.

Pośmiertnie został mianowany podporucznika i odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

Bibliografia

  • Wacław Jankiewicz, Zarys historii wojennej 66-go Kaszubskiego Pułku Piechoty im. Marszałka J. Piłsudskiego, Warszawa 1929
  • Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa 1934

Przypisy

  1. Jan Hirsz - Rodzina Hirsz-Hirsch, sites.google.com [dostęp 2017-11-24].

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
PL Epolet chor 19.svg
Naramiennik chorążego Wojska Polskiego (1919-25).