Jan Hulewicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk historycznych | |
| Specjalność: oświata i wychowanie | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
   | |
Jan Hulewicz (ur. 19 maja 1907 we Lwowie, zm. 7 października 1980 w Krakowie) – polski historyk oświaty i wychowania, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Zakładu Historii Oświaty i Kultury[2].
Stopień doktora filozofii uzyskał na Uniwersytecie Lwowskim w 1930, a w 1939 habilitował się z historii wychowania i oświaty na Uniwersytecie Jagiellońskim[3]. Podczas II wojny światowej był kierownikiem Funduszu Kultury Narodowej w Londynie[3][4]. Został kierownikiem Zakładu Historii Oświaty i Kultury w Instytucie Historii UJ[3]. Otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[3]. W latach 1956—1959 pełni obowiązki prodziekana Wydziału Filozoficzno-Historycznego UJ[3]. Był członkiem Komisji Historii Literatury Polskiej oraz Komisji do Dziejów Oświaty i Szkolnictwa PAU, Komisji Historyczno-Literackiej, Komisji Nauk Historycznych, Komisji Nauk Pedagogicznych oraz zespołu Badawczego Dziejów Oświaty Oddziału PAN w Krakowie[3]. należał do Towarzystwa Naukowego pedagogicznego[3]. Od 1946 roku był redaktorem serii wydawniczej „Biblioteka Narodowa”[3][2]. Był redaktorem „Przeglądu Historyczno-Oświatowego”[3]. Interesował się głównie dziejami szkolnictwa w drugiej połowie XIX wieku oraz w okresie dwudziestolecia międzywojennego, a także historią nauki w XIX i XX wieku[2]. W roku 1977 przechodzi na emeryturę.
Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC12-10-1)[5][3]. Jego pierwsza żona Maria, z którą rozwiódł się w 1957, była sekretarką Stanisława Mikołajczyka. Po ucieczce Mikołajczyka z Polski, usiłowała również opuścić Polskę, została jednak zatrzymana i skazana na więzienie. Miał syna[3].
Ważniejsze prace
- Udział Galicji w walce o szkołę polską (1934)[2]
- Sprawa wyższego wykształcenia kobiet w Polsce w wieku XIX (1939)[2]
- Akademia Umiejętności w Krakowie 1873–1918. Zarys dziejów (1958)[2]
- Studia Polaków w Uniwersytecie w Liège 1880–1914 (1969)[2]
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[3]
- Złoty Krzyż Zasługi[3]
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”[3]
- Nagroda Państwowa I stopnia
Przypisy
- ↑ Jan Hulewicz, prof. UJ, historyk, rozpracowywany przez UB i SB po powrocie z Londynu
- ↑ a b c d e f g Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 132-133. ISBN 83-88149-41-5.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Jan Hulewicz. Nekrologi. „Dziennik Polski”. Nr 220, s. 4, 10 października 1980.
- ↑ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 41, s. 97, Czerwiec 1981. Koło Lwowian w Londynie.
- ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych, krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-01-28].
Bibliografia
- Wincenty Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 140.
Media użyte na tej stronie
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej