Jan Hulewicz

Jan Hulewicz
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1907
Lwów

Data i miejsce śmierci

7 października 1980
Kraków

profesor nauk historycznych
Specjalność: oświata i wychowanie
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1930
Uniwersytet Lwowski

Habilitacja

1939
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

9 października 1946[1]

Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Jan Hulewicz (ur. 19 maja 1907 we Lwowie, zm. 7 października 1980 w Krakowie) – polski historyk oświaty i wychowania, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, kierownik Zakładu Historii Oświaty i Kultury[2].

Stopień doktora filozofii uzyskał na Uniwersytecie Lwowskim w 1930, a w 1939 habilitował się z historii wychowania i oświaty na Uniwersytecie Jagiellońskim[3]. Podczas II wojny światowej był kierownikiem Funduszu Kultury Narodowej w Londynie[3][4]. Został kierownikiem Zakładu Historii Oświaty i Kultury w Instytucie Historii UJ[3]. Otrzymał tytuł profesora zwyczajnego[3]. W latach 1956—1959 pełni obowiązki prodziekana Wydziału Filozoficzno-Historycznego UJ[3]. Był członkiem Komisji Historii Literatury Polskiej oraz Komisji do Dziejów Oświaty i Szkolnictwa PAU, Komisji Historyczno-Literackiej, Komisji Nauk Historycznych, Komisji Nauk Pedagogicznych oraz zespołu Badawczego Dziejów Oświaty Oddziału PAN w Krakowie[3]. należał do Towarzystwa Naukowego pedagogicznego[3]. Od 1946 roku był redaktorem serii wydawniczej „Biblioteka Narodowa”[3][2]. Był redaktorem „Przeglądu Historyczno-Oświatowego[3]. Interesował się głównie dziejami szkolnictwa w drugiej połowie XIX wieku oraz w okresie dwudziestolecia międzywojennego, a także historią nauki w XIX i XX wieku[2]. W roku 1977 przechodzi na emeryturę.

Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC12-10-1)[5][3]. Jego pierwsza żona Maria, z którą rozwiódł się w 1957, była sekretarką Stanisława Mikołajczyka. Po ucieczce Mikołajczyka z Polski, usiłowała również opuścić Polskę, została jednak zatrzymana i skazana na więzienie. Miał syna[3].

Ważniejsze prace

  • Udział Galicji w walce o szkołę polską (1934)[2]
  • Sprawa wyższego wykształcenia kobiet w Polsce w wieku XIX (1939)[2]
  • Akademia Umiejętności w Krakowie 1873–1918. Zarys dziejów (1958)[2]
  • Studia Polaków w Uniwersytecie w Liège 1880–1914 (1969)[2]

Odznaczenia

Przypisy

  1. Jan Hulewicz, prof. UJ, historyk, rozpracowywany przez UB i SB po powrocie z Londynu
  2. a b c d e f g Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 132-133. ISBN 83-88149-41-5.
  3. a b c d e f g h i j k l m n Jan Hulewicz. Nekrologi. „Dziennik Polski”. Nr 220, s. 4, 10 października 1980. 
  4. Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 41, s. 97, Czerwiec 1981. Koło Lwowian w Londynie. 
  5. Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych, krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2021-01-28].

Bibliografia

  • Wincenty Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 140.

Media użyte na tej stronie

POL Odznaka tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej BAR.png
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
POL Odznaka tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej BAR.png
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej