Jan Huszcza

Jan Huszcza

Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1917 Zagościnie
Data i miejsce śmierci	26 czerwca 1986 Łódź
Narodowość	polska
Odznaczenia

Grób Jana Huszczy na Cmentarzu Komunalnym Zarzew w Łodzi

Jan Huszcza (ur. 24 grudnia 1917 w Zagościniach na Wileńszczyźnie, zm. 26 czerwca 1986 w Łodzi) – polski poeta, prozaik i satyryk.

Życiorys

Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie oraz w Wyższej Szkole Nauk Politycznych w Wilnie. Debiutował w 1934 na łamach prasy wileńskiej jako poeta. Ogłosił w 1938 tom poezji Ballada o podróżnych. W 1940 został wywieziony do Kazachstanu, gdzie przebywał do 1943. W latach 1944–1945 służył w Ludowym Wojsku Polskim. W latach 1955–1957 był redaktorem dwutygodnika „Kronika”, zaś w latach 1970–1971 był redaktorem naczelnym czasopisma „Osnowa”.

Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Zarzew w Łodzi^[1].

Twórczość wybrana

• Pamiętnika liryczny
• Łbem o ścianę
• Miasteczko nad Olszaną
• Obrączki z kajdan
• Pied à terre
• Ballada o podróżnych
• Lata spośród lat
• Miłości dzień powszedni
• O ludziach i z ludźmi
• Obrączki z kajdan
• Od starorzecza
• Pied à terre
• Pory czasu człowieczego
• Rozmowy i zaklęcia
• Stara pijalnia
• W kwileniu czajek
• Sęp Sibiru, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1983, 335 stron
• Wiersze
• Podróż sentymentalna, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1972
• Matylda, Wydawnictwo Pojezierze, Olsztyn 1974

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (1955)^[2]

Przypisy

Bibliografia

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.