Jan II Andegaweński

Jan II Andegaweński

Jan II Anjou, Jan z Kalabrii (1425, w Nancy16 grudnia 1470, w Barcelonie), książę Lotaryngii od 1453 do śmierci. Brat Małgorzaty Andegaweńskiej - królowej Anglii.

Odziedziczył Lotaryngię po swojej matce Izabeli Lotaryńskiej, jego ojciec Rene Andegaweński był księciem Andegawenii i tytularnym królem Neapolu. Jan II jako będąc tytularnym następcą tronu Neapolu, został księciem Kalabrii, ale tron Neapolu przypadł dynastii Aragońskiej. Jan spędził życie próbując odzyskać utracony tron Neapolu. W 1466 zbuntowani przeciwko królowi Aragonii Katalończycy wybrali jego ojca na antykróla Aragonii, co doprowadziło do wojny w Aragonii, wtedy Jan przyjął tytuł księcia Girony jako następca tronu. Ostatecznie Jan zmarł otruty, w Barcelonie. Jego ojciec Rene przegrał rywalizację o tron aragoński.

Jan ożenił się z Marią de Burbon (14281448), córką Karola I - księcia de Burbon. Mieli 4 dzieci:

  • Izabelę (ur. 1445 - zmarła w dzieciństwie),
  • Rene (ur. 1446 - zmarł w dzieciństwie),
  • Marię (ur. 1447 - zmarła w dzieciństwie),
  • Mikołaja I (14481473), księcia Lotaryngii.

Jan miał także kilkoro dzieci ze związków pozamałżeńskich:

  • Jana (zm. 1504), hrabia Briey, poślubił Nancy St. Georges,
  • Alberta, pana d'Essey,
  • córkę, poślubiła Jana Szkockiego,
  • Joannę d'Abancourt, poślubiła Achillesa, nieślubnego syna Małgorzaty de Beauveu.
Poprzednik
Rene Dobry
Książę Kalabrii
1435-1442
Następca
Ferdynand

Media użyte na tej stronie

Francesco laurana, medaglia di jean d'anjou, 1464.JPG
(c) I, Sailko, CC BY-SA 3.0
Jean II d'Anjou, duc de Lorraine ; médaille de 1464 de Francesco Laurana ; conservée au Metropolitan Museum of Art, New York City
Blason Lorraine.svg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0